Wat professor Jack Stanton in zijn boek Ante Genesem voorspelde, komt in de toekomst ook uit. Hij maakt het zelf mee na een auto-ongeluk waardoor hij in de toekomst wordt geslingerd. Een totale wereldchaos ging eraan vooraf. Reusachtige demonen kropen uit de aardkorst, mammoettankers boorden zich in de wolkenkrabbers van New York, vijf miljard mensen kwamen om. Wie in leven bleef, raakte gemuteerd. In Jack zien ze een profeet. Vanuit zijn standpunt is dat tegen wil en dank. Zou de situatie te redden zijn mocht hij kans zien zijn boek te herschrijven? Maar wat zijn de consequenties?

Ook De Profundis springt van de ene wereld naar de andere en valt soms in het midden van de twee. Mathieu Lauffray heeft zich indertijd (hij is er al meer dan tien jaar mee bezig) met veel ambitie aan dit avontuur gewaagd, maar eerlijk gezegd bijt hij zijn tanden stuk op het leesbaar houden van het verhaal. Wat resteert is een onophoudelijk bombardement aan imposante prenten, pagina's en hele scènes die een proeve van zijn rastalent als tekenaar zijn. De sfeer is pure fantasyhorror. Een straffe tekenaar, maar een minder sterke verteller. We vragen ons af hoe Xavier Dorison, met wie Lauffray het eerste deel schreef, het had opgelost.

Voor het tekenwerk kreeg Lauffray deze keer hulp van Éric Henninot (Carthago, XIII Mystery 3) en Patrick Pion.