Het is verbluffend hoe de inmiddels overleden tekenleraar Jean-Claude Gal zijn tekeningen weet vol te stouwen met details. Een meester in precisie, hypercorrect in realisme, anatomie en perspectief. Daar raak je niet over uitverteld. De bijhorende artikels in deze uitgave tonen trouwens aan hoe perfectionistisch Gal wel was met vele reizen als onderdeel van een eeuwige zoektocht naar de perfectie. Interessant om te lezen is dat hij bijna voor Dupuis een reeks had gemaakt over de Romeinen dat hij zag als een afgerond geheel van vijf delen. Dupuis vond de synopsis echter te hard voor de jonge lezers van Robbedoes. Bovendien ontdekte Gal dat het Alex-album Het Etruskische Graf, dat enkele jaren later zou verschijnen, gebaseerd was op eenzelfde gegeven en toen ook nog eens Asterix in Hispanië verscheen, met stierengevechten en al, belandde het project in de kast. Maar we dwalen af.

Terug naar De Legers van de Veroveraar. In zes afgeronde verhalen krijgen we verschillende personages en facetten gepresenteerd over een gigantisch leger van een veroveraar. Elk van de hoofdstukken kent een ander hoofdpersonage die zich in een bepaalde situatie bevindt waarin confrontaties centraal staan met monsters, verraders, een tovenaar, de pest, een slavenhandelaar,... De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het om niemendalletjes van Dionnet gaat met een flauwe samenhang maar wel met telkens een pientere ontknoping. Het is het tekenwerk van Gal dat dit tot een parel maakt.

Het toemaatje De Kathedraal, een kortverhaal geschreven door Bill Mantlo, beviel ons meer. Een geniale architect krijgt van zijn overwinnaar, een aartsbisschop, de opdracht een immense kathedraal te bouwen. De architect aanvaardt dit megalomane project om zijn volk te kunnen redden. De aartsbisschop heeft geduld en wacht vele, vele jaren tot de voleinding van de bouw. De architect heeft de idee om de kathedraal als een drijvend bouwwerk te construeren. Maar ook hij heeft geduld, in een superclimax voltrekt hij zijn wraak. Gal overtreft zich hier weer maar eens. De koppen zijn te tellen in zijn volksmassa's met historisch verantwoorde middeleeuwse outfits. Een geniale afsluiter van dit luxueus uitgevoerde album, meer dan zomaar een herdruk van het eerder bij Arboris verschenen album en met vele extra's.

In eenzelfde uitvoering verscheen bij Sherpa al De Wraak van Arn dat beslist een klassieker is in het gerne. Sterker zelfs, de deelnemende lezers van De Stripspeciaal-Zaak kozen dit album tot een van de beste Franse strips ooit gemaakt.