De bende rond manipulator Orwood, knappe deerne Fanny, castraat Lario en mysterieuze verschijning Lucrece, kon onmiddellijk op onze sympathie rekenen. Een verhaal in vier delen, een Stephen Desberg die ons vanaf de eerste scène mee in de actie trekt, de setting van het negentiende-eeuwse Londen zonder dat er een lading steampunk aan te pas komt: meer bel heeft de hond van Pavlov in ons niet nodig om onze woonkamer onder te kwijlen.

Hoewel deze tweede worp Orwood getiteld is, is het toch weer vooral Fanny die aan bod komt. Wie ook in dit deel ietwat guitige Robin Hood-achtige roofovervallen verwacht, komt enigszins bedrogen uit. De bende valt al redelijk snel uit elkaar, de buit blijkt verdwenen en het is allesbehalve duidelijk wat er met de verschillende leden van het kwartet precies aan de hand is. Fanny gebruikt haar vleselijke kwaliteiten om enkele sporten omhoog te klimmen op de maatschappelijke ladder en verzeilt zelfs een tijdje in Mexico.

Desberg hanteert een donkerder vertelpalet dan in deel 1 en nu zijn we echt wel heel benieuwd hoe hij het verhaal verder gaat afwikkelen. Aangezien Griffo er een hels tekentempo op nahoudt (de volledige vierdelige Franstalige reeks zou er binnen een jaar moeten zijn), moeten we waarschijnlijk niet te lang wachten op de volgende delen. Dit ritme heeft jammer genoeg wel tot gevolg dat zeker niet alle platen van dezelfde kwaliteit zijn. Vergelijk bijvoorbeeld de Fanny van pagina 33 met die van pagina 37 en je ziet onmiddellijk wat we bedoelen...

Niettemin mogen Desberg en Griffo ook de volgende doos hondenbrokken al in onze winkelkar pleuren. We zullen ze zonder al te veel kauwwerk met evenveel smaak naar binnen werken.