Ravian en Laureline-scenarist Pierre Christin (net zo goed bekend van zijn samenwerking met Enki Bilal) buigt zich over het leven van Robert Moses, de architect-stadsplanner die het uitzicht van het huidige New York bepaalde. Deze 'Bob de Bouwer' kon tussen 1930 en 1970, als zoon van Duitse joden, zijn gang gaan om de Big Apple de moderne tijden in te loodsen. Hij was een meester in het uitleggen en manipuleren zodat hij decennialang quasi ongestoord zijn gang kon gaan met overheids- en privégelden, zolang hij maar steun uit de juiste hoek kreeg. Hele wijken, waar meestal arbeiders en migranten leefden, liet hij platleggen voor talloze speelpleinen, sportstadia, bruggen, wegen, zwembaden, scholen, woningen, enzovoort. Hij leek vooral bezeten door het aanleggen van snelwegen met plannen die er vandaag wat retrofuturistisch uitzien. Hij kon niet eens zelf met een wagen rijden... Megalomanie won het langzaam aan van het visionaire. Zijn grootste tegenstander was Jane Jacobs, een onvervaarde dame die zich met gerust hart liet opsluiten na een onverwachtse tussenkomst waarbij ze Moses op zijn plaats zette. Ze wist dat ze ging winnen, ze wist dat Robert moest dimmen. En daar zou zij voor zorgen.

Er valt dus iets boeiends te vertellen over Robert Moses. De passie die hij aan de dag legt om New York vorm te geven, missen we in de rest van zijn bestaan. Daarin ligt het enige addertje onder het gras verscholen om deze strip boven een doorsnee stripbiografie uit te tillen. Ook de vertelstructuur is niet van die aard dat er een extra dimensie komt bovenop de aaneenschakeling van anekdotes en feiten. Christin heeft met de figuur van Moses een juiste keuze gemaakt om er een portret over te schrijven, maar de uitwerking had ons inziens sterker gekund hoewel we erkennen dat die oefening zelden voor de volle honderd procent goed uitpakt.

Wat Robert Moses werkelijk de moeite maakt om je te verdiepen in het leven van de urbanist, zijn de waanzinnig stijlvolle tekeningen van Olivier Balez. Kleur, vorm, lijnvoering, decor en personages vormen zo'n uitgebalanceerd geheel dat elke prent een illustratieve meerwaarde uitstraalt. Knap knap knap, man!