De Great Eastern-zaak loopt op zijn eind. Charlotte, Robin en Pillaster beginnen een aardig idee te krijgen van wie de schuldigen in deze zaak zijn. Tegelijkertijd hebben deze personen besloten schoon schip te maken en schuwen daarbij geen enkel middel. Het detectivetrio zal alles op alles moeten zetten om erachter te komen wat er al die jaren geleden precies gebeurt is en wie er uiteindelijk achter steekt voordat alle bewijzen vernietigd zijn en alle getuigen vermoord.

Bij sommige reeksen voelt de conclusie van een cyclus geforceerd en afgeraffeld aan. Alsof de scenarist er opeens geen zin meer in had of er integendeel voortijdig een einde aan moest maken. Dat is in het geheel niet het geval met Special Branch. Zoals de betere Britse detectiveseries, die Roger Seiter duidelijk graag bekijkt, besluit hij niet te gaan voor één enkele spectaculaire climax maar voor het systematisch en nauwkeurig afwikkelen van iedere verhaallijn. Uiteindelijk leidt dat naar een zeer sterk en zeer bevredigend einde. Special Branch heeft ook geen spectaculaire climax nodig. De uiteindelijke onthulling van wat er nu precies gebeurt is op de Great Eastern is al spectaculair genoeg. Zeker als we je vertellen dat de waarheid zeer schokkend blijkt te zijn waardoor de reeks ons achterlaat met een voldaan maar ook nogal melancholisch gevoel. Wat dat betreft lijkt het op Seiters illustere voorganger Fog. En dat bedoelen we uiteraard als ene compliment.

Het tekenwerk van Hamo vinden wij nog steeds niet echt helemaal bij de reeks passen, maar we leren het wel steeds meer waarderen. Zeker in dit deel verwerkt hij meer detail in zijn tekeningen en laat hij de gezichten ook meer tot leven komen waardoor de personages hun toch wat karikaturale uiterlijk overstijgen.

En aldus eindigt de eerste cyclus van Special Branch. Een meesterlijke detectivereeks waarmee Seiter uitblinkt met zijn complexe en zorgvuldig geconstrueerde plot, zijn nauwkeurige historische sfeerschepping, zijn onaflatende suspense. Bovendien een reeks die ons een geweldige nieuwe stripheldin heeft gegeven: Charlotte Molton. Een echte suffragette die haar mannetje staat. Niet door extreem assertief te zijn, maar door haar intelligentie goed te gebruiken. Door haar opgewektheid en passie wint ze haar mannelijke medespeurders voor zich. In het Frans is inmiddels een tweede cyclus van start gegaan. Dat we Charlotte en haar broer maar weer vlug terug mogen zien!