Dat het honderd jaar geleden is dat de Eerste Wereldoorlog begonnen is, zullen we ondertussen al wel geweten hebben. Documentaires, musicals, buitenlandse blitzbezoeken, strips,... You name it, we got it! En dan moet het najaarsoffensief nog beginnen! Deze tweede integrale van Ambulance 13 past perfect in het groeiende rijtje 'Oorlogsdrama', meer nog: hij neemt daar zelfs een prominente plaats in.

Ook in deze tweede cyclus volgen we het wel en wee van het Rode Kruisteam rond onderluitenant Louis-Charles Bouteloup. Samen met zijn mannen doet hij verwoede pogingen om zoveel mogelijk mensenlevens te redden. Dat dit niet altijd van een leien dakje loopt, hoeft geen betoog. Bouteloups voortdurende strijd met zijn oversten weegt zwaar en je ziet dat hij getekend wordt door de aanhoudende krijgsverrichtingen. Zijn naïviteit is al snel verdwenen, elk gevoel voor nuance dreigt verloren te gaan. Zijn persoonlijke drama's draagt hij gelaten, alsof ze niet voor hem bedoeld zijn en in een waas gebeuren.

Ambulance 13 is een no-nonsens strip, rechttoe rechtaan. Patrick Cothias en Patrice Ordas schrijven alles neer zonder franje, maar hechten heel veel belang aan een degelijke karakterschets. Dit zorgt ervoor dat je de mannen als goede kameraden gaat beschouwen, al hun tekortkomingen ten spijt. De reeks verscheen trouwens eerst als roman in 2010 en over de stripadaptatie is duidelijk goed nagedacht.

Alain Mounier is geen supertekenaar, maar in dit album staan zijn personages wel beter op punt. Bij gelijkaardige strips over die periode zijn de acteurs nogal eens onderling inwisselbaar, maar hij weet de verschillende mannen toch allemaal hun eigen karakterkop mee te geven. Niet simpel lijkt ons dat. Op hoeveel manieren kun je een soldaat met een snor gestalte geven als ze met bosjes neergeknald worden in de loopgraven en bijgevolg maar even door het beeld lopen?

Voorlopig laat men ons in het ongewisse of er nog een vervolg verschijnt in deze sterke reeks. Met het open einde kun je in elk geval nog alle kanten op.

Dat de reeks ondertussen ook in het Engels vertaald is, is een doordachte commerciële zet met het oog op de toevloed aan Britse slagveldtoeristen. Maar er zijn slechtere manieren om de Tommies nog eens met de neus op de harde feiten te drukken...