Na haar dolle avonturen in onder meer Parijs, waar de ondernemende aviatrice January Jones het meisje Josephine Baby leerde kennen, verlegt het decor zich in het vervolg en slot van het tweeluik naar Cairo in Egypte, Dar Es Salaam in Tanzania en een verborgen paradijs in een ingestorte vulkaankrater in Afrika. Met haar hulpje Rik en Josephine krijgt ze te maken met slavenhandel, wapensmokkel, Duitse booswichten (met Dritta Reich als onvergetelijk nevenpersonage), een kolonie van zeer behendige witte apen, diamantmijnen, een bron van eeuwige jeugd, een stokoude koningin die er bijzonder goed uitziet voor haar leeftijd en coole vliegtuigen. Heel wat, zo lijkt het wel, maar net zoals in een Kuifje-album wordt de evenwichtsoefening tussen avontuur en spanning, drama en exotiek, humor en een woordje uitleg tot een goed einde gebracht. De 48 pagina's denderen voorbij en toch ben je op het eind rijkelijk verzadigd in je leeshonger.

Met nog één heruitgave van deel 4 voor de boeg is January Jones weer compleet verkrijgbaar in een uniforme uitvoering. De nieuwe covers spelen het personage van January Jones meer uit. Zij is nog een heldin van de klassieke stempel, de vrouwelijke evenknie van al het testosteron dat in de jaren 1950 en 1960 de pagina's van stripweekbladen als Robbedoes en Kuifje bevolkten. Het valt enerzijds te betreuren dat January Jones in albumlengte niet het voorbeeld van een Natasja of Yoko Tsuno volgde, maar langs de andere kant hebben Eric Heuvel en Martin Lodewijk nooit voor de routine gekozen. Oké, je kan je afvragen hoe een aap zich in Darwins naam bekwaamde in de chirurgie of waarom Dritta Reich eigenlijk niet gewoon kordaat optreedt tegen January in plaats van haar rond te leiden. En er zijn de platgetreden clichés als de bron van de eeuwige jeugd en de verborgen locatie (noot aan onszelf: herlees uit nostalgieoverwegingen Jommekes De Stad in de Vulkaan en een paar Dagobert Duck-verhalen van Carl Barks), maar de auteurs komen er wat ons betreft moeiteloos mee weg... voornamelijk omdat de gehele aanpak een eigen frisheid bezit die je ook in de eerste films van Indiana Jones terugvindt. Indiana en January Jones zijn gewoon familie van elkaar. Mochten ze als duo doorgaan, zouden we er niet van opkijken wie precies het haantje de voorste is. En daar helpt geen knallen van de zweep tegen.