Bernard Yslaires meest uitdagende epos is nu als integrale editie verschenen in een uitgave die al veel langer eer aan zijn werk had moeten betonen. De uitgeefgeschiedenis van XXe Ciel.com is zowel in het Frans als het Nederlands complex. Casterman is de derde uitgever die er zich aan waagt, het is ook een laatste wapenfeit van voormalig Casterman-uitgever Guy De Jonckheere die na het inlijven van de uitgeverij door de Ballon-groep werd ontslagen.

Eva's GeSternte is een opnieuw vertaalde uitgave van wat ooit begon als een website in een periode dat het medium nog nieuw was voor het grote publiek. Yslaire was altijd al een haantje-de-voorste. Het verhaal van de 98-jarige psychoanaliste Eva Stern start met e-mails die ze elke 31ste van de maand ontvangt. Het zijn gemanipuleerde foto's en filmpjes. De afzender heet @nonymous. Elk van zijn bestanden hebben belangrijke gebeurtenissen uit de vorige eeuw als onderwerp. En elk document houdt verband met een engel, of eigenlijk een man met vleugels: Eva's dood gewaande broer Frank. Op 31 december 1999 bezorgt Yslaire je een papieren millenniumbug door het slotverhaal in twee versies aan te bieden. Welkom in het jaar 1900... draai het album om en... welkom in het jaar 2000. Welkom in de mysterieuze, meerlagige, verrassende wereld van Yslaire.

Bij herlezing hebben we een dubbel gevoel. Enerzijds blijven de emoties, het verlies, de drama's, het treuren om geliefden doorwegen. Anderzijds liet trendsetter Yslaire zich voorbijhollen door de technologie. Bepaalde prenten of bladschikkingen in de strip smeken er gewoon om om op te klikken, te swipen, met je vingers verder te verkennen om samen met de personages door te dringen in het verhaal en de achtergrond. Yslaire was zijn tijd gewoon tien-vijftien jaar vooruit.

Eva's GeSternte is een prachtig boek met composities die nog steeds modern en inventief ogen, maar feitelijk had het dezer dagen nog het best kunnen gedijen als een app. Niet zomaar een app... een prijswinnende voorbeeldapp van hoe digitale strips een meerwaarde kunnen betekenen. Het grote app-avontuur waar Yslaire zich de laatste jaren integendeel op toelegde, is een slag in het water geworden. Hij vergat dat een lezer in de eerste plaats liever verleid wordt met een verhaal met een ruggengraat in plaats van een verbrokkelde structuur van visionair gewauwel en politieke uithalen. We gunnen hem zijn ambitie om bakens te verzetten, om het medium boven zichzelf te laten uitstijgen, maar voor hetzelfde geld... wat is er mis met een nieuwe Samber die ons nog meer in vervoering brengt?