Django is een neger. Een veldneger dan nog. Samen met een handvol andere zwarten wordt hij weggevoerd door enkele slavendrijvers om opnieuw tewerkgesteld te worden op een katoenplantage in het broeierige zuiden van de Verenigde Staten. Tot de dandyeske dokter King Schultz het pad van de geketende slaven kruist. In een eloquente stijl vraagt de voormalige tandarts de slavendrijvers of iemand de opzichters van de Curracanplantage kent en zou herkennen? Django knikt. Hoe zou hij hen ooit kunnen vergeten? Zij hadden zijn vrouw gemolesteerd en verkracht. Zij waren de reden waarom hij hier nu geketend rondloopt. Django bevestigt dat hij die klootzakken kent. Twee schoten weerklinken. Enkele seconden later hebben de slavenhandelaars lood in hun lijf en worden de ketens van Django verbroken. Schultz sluit een pact met de slaaf. Samen gaan ze de Brittle-broers opjagen en vermoorden. Want op hun hoofd staat een prijs. Een vette premie bedoeld voor genadeloze premiejagrs.

Django Unchained is de integrale verstripping van het originele filmscenario van Quentin Tarantino's gelijknamige Oscarwinnende film. Je krijgt dus alles te zien, ook het materiaal dat het witte doek niet gehaald heeft omdat een bioscoopfilm nu eenmaal geen halve dag kan en mag duren. En het hoeft gezegd, dit verhaal is veel consistenter én sterker dan de film. 270 pagina's lang vuurt Tarantino de meest snedige oneliners en sterke plotwijzigingen op ons af. Dit is genieten. Bovendien stond de regisseur erop dat de stripbewerking een eigen smoel kreeg en dat de personages en settings geen doorslagje werden van de film, maar rechtstreeks uit de geest van de tekenaar ontstonden. De Serviër Rajko Milosevic, beter bekend als R.M. Guéra (De Haas van Mars, Scalped), nam de uitdaging aan en sloeg aan het tekenen zónder fotomateriaal. Bovendien weigerde hij de film te bekijken vóór hij helemaal klaar was met het uittekenen van het verhaal. Die invalshoek geeft de strip een heel eigen dynamiek, eigen aan de beeldtaal van de strip. Ook het werk van kompaan Jason Latour (Wolverine, B.P.R.D.) kan ons nog goedkeurend doen mompelen, maar degene die ene Danijel Zezelj een forum heeft gegeven om het cruciaalste hoofdstuk van de strip te verbrodden, mogen ze van ons direct naar de katoenplantages sturen. Gelukkig sleurt het vlammende scenario van Tarantino je doorheen deze zwarte bladzijden, en zijn we net op tijd om alsnog te kunnen genieten van een episch einde.

Deze stripversie van Django Unchained kon onbetwistbaar Oscarmateriaal zijn, mocht de uitgever de ballen aan zijn lijf gehad hebben om er een collectief toptekenaars op te zetten. Helaas is een ketting maar zo sterk als zijn zwakste schakel. Jammer, dit kon een prima strip zijn. Nu is deze Django Unchained vooral een prima scenario.