Phœnix start in 1983 op een eiland in de Stille Oceaan. Op een ochtend wist een helwit licht in een fractie van een seconde het geheugen van de eilandbewoners, dat van vijf met elkaar bevriende kinderen incluis. Dertig jaar later wordt Jonathan Caldwell in Los Angeles soms geplaagd door nachtmerries en groene lichtkransen. Het is het begin van een zoektocht om zijn jeugd te reconstrueren en zijn jeugdvrienden op te zoeken. Het vinden van de juiste puzzelstukjes vormt een complexe en ook gevaarlijke onderneming. De dood loert om de hoek en die luistert naar de naam Phœnix.

Phœnix is een inmiddels in het Frans afgeronde paranormale thriller in drie delen van het duo Frédéric Peynet en Jean-Charles Gaudin dat ons eerder in vervoering bracht met de zeer mooi getekende en spannend vertelde fantasytrilogie De Feul, eveneens uitgegeven door Medusa. Met hun jongste samenwerking gaan ze resoluut voor mysterie. Van de eerste pagina tot de laatste dompelen de auteurs je onder in een aanhoudende sfeer van spanning en een zoektocht zonder al te veel antwoorden. Op het einde ben je haast even onwetend als bij het begin. Deel 2 moet van ons daarom met antwoorden beginnen komen en — alle Heroes en Lost aan toe — niet nog meer stenen optillen om te kijken wat eronder krioelt.