Als ons project Schrijvers over Strips wel iets duidelijk maakte, is dat veel schrijvers stiekem of net heel openlijk stripliefhebbers zijn. Ook de Nederlandse schrijver Paul van Loon, die zich steevast achter een zonnebril verschuilt als onderdeel van zijn imago, is sinds zijn zevende opgegroeid met Donald Duck, Suske en Wiske, Kuifje, Robbedoes en Kwabbernoot, Tom Poes en andere. Hij tekende zelf ook strips die in tijdschriften gepubliceerd raakten. Naar eigen zeggen werd hij per ongeluk schrijver. In feite volgde hij een opleiding als illustrator. Griezelbus, Foeksia de Miniheks, Raveleijn en Dolfje Weerwolfje behoren tot zijn grootste successen. Film-, tv-, theater- en musicalproducties volgen elkaar de laatste jaren in sneltempo op. Van Dolfje Weerwolfje bestaat ook een tijdschrift met stripjes.

Tot zover de kennismaking. Dit allereerste Stripboek is de verstripping van de eerste Dolfje Weerwolfje-jeugdroman. Het leest als een ideaal instapverhaal voor het wereldje van Dolfje die op zijn zevende verjaardag overal haar krijgt en wil huilen naar de maan... hij is een weerwolfje geworden. Zijn beste vriend Timmie is de enige die ervan weet. Tekenaars Robby van der Meulen en Michiel van de Vijver maken deel uit van Studio Noodweer. Michel tekende het hoofdverhaal. Van Robby staan een paar extra kortverhaaltjes opgenomen. Beide hanteren een zeer open, heldere tekenstijl waarbij zowel jonge als oudere lezers zich meteen op hun gemak voelen. Het geheel straalt een en al sympathie uit, een griezelstrip op voorleesniveau. Hopelijk moeten we nu niet zelf naar de maan huilen om meer van dit soort stripboeken af te dwingen. Ons gehuil gaat namelijk door merg en been.