Je ervaringen maken je tot wie je bent volgens sommigen. In het geval van Marie is dat de brute moord op haar ouders en haar jongere zusje. Ze heeft leren vertrouwen op niemand anders dan haarzelf en leren vechten als geen ander. Nu is ze op zoek naar wat er nog over is van haar familie, bijgestaan door haar op wraak beluste zus Armance en haar wapenbroeder, de (meestal) joviale William. Maar haar queeste zal veel verder gaan dan dat. De vijand die zij namelijk zoeken, D'Herbeval, heeft zeer grootse plannen. Binnenkort zal het kwaad de wereld overspoelen en of ze nu wil of niet, Marie zal daarbij een sleutelrol spelen.

Wat je ook vind van Anges strips, van fantasypulp tot stereotype transcenderende meesterwerken, je moet het scenaristenkoppel één ding nageven: ze kunnen als geen ander sterke, levensechte personages scheppen, met een eigen karakter en eigen zwakheden. Wat dat betreft is het zeer prettig dat ze met Marie der Draken van hun eigen format zijn afgeweken en maar liefst vijf albums aan hetzelfde personage besteden. Dat werpt duidelijk zijn vruchten af. Al drie albums zijn er van deze reeks in vertaling verschenen en wat Ange er qua karakterontwikkeling al in hebben weten te verwerken is meer dan de meeste scenaristen in hun hele reeks kunnen voorleggen. Weinigen kunnen hun personages zulke sterke emoties laten overbrengen en er nog in slagen het overtuigend te maken ook.

Ook het tekenwerk van Thierry Démarez kan ons ten zeerste bekoren. Hij grijpt terug naar een klassieke tekenstijl die we vooral kennen uit de jaren 1980 en 1990 wat wonderwel goed past bij deze toch wat meer klassieke avonturenreeks. Dat actiescènes hem dan wat minder goed afgaan, nemen we er voor lief bij.

Het enige wat we echt als minpunt zouden kunnen beschouwen, is het nogal clichématige verhaal. Dit wordt dan wel weer zo onderhoudend verteld dat we dat vlug door de vingers kunnen zien. Kortom, Marie der Draken is een absolute aanrader voor fans van De Orde van de Drakenridders en iedere liefhebber van de betere fantasystrip.