NATTE MAAN 3 Nieuwe Oorden van Angst
Ross Campbell • Xtra 264 p. (SC)
|
|
Vuurwerk en sissers |
|
Xtra is helaas niet gekend voor zijn regelmaat in het uitbrengen van nieuwe delen in lopende series, hoewel Arboris daar tegenwoordig nog erger in is. Bij elk nieuw vervolgdeel ben je dus verplicht om de vorige delen te herlezen of je toch een opfrissing te permitteren. Met een serie waarin de kleine en grote zorgen van een vijftiental personages gevolgd worden, is dat een noodzaak.
Verwacht van ons geen overzicht van alle onderlinge relaties, problemen en situaties. Dat die er al in overvloed zijn, zorgt mee voor het vuurwerk en de sissers die Ross Campbell afschiet. In dat kluwen van gothic chicks, mollige emo's, lesbische meisjes en dagboekschrijvende alternativo's weeft Campbell voornamelijk rond Cleo — noem haar niet Chloe! — Lovedrop zijn rode draad. Ze leert een hele nieuwe wereld kennen wanneer ze als eerstejaars naar een lokale kunstschool trekt in het studentenstadje Wet Moon. Met haar vriendinnen Trilby, Audrey en Mara brengt ze haar dagen door die doordrongen zijn van lusteloosheid en lust, passie en agressie, bemoeienissen en gelatenheid. Doorheen de reeks zie je Cleo evolueren, ze leert haar mannetje staan (in dit deel bijt ze zelfs hardhandig van zich af) en we krijgen ineens door dat dominantie een hoofdthema is. Maar dan wel dominantie van het wankele soort. Er is niet veel voor nodig om de grieten van hun stuk te brengen. Een grappig voorbeeld is de stoere tatoeage van Trilby waarvan ze liever niet heeft dat anderen weten dat het eigenlijk een heimelijke verwijzing is naar een symbool uit de tv-reeks Star Trek.
Natte Maan is ideaal leesvoer voor late tieners en jonge twintigers. Meerbepaald vrouwen in die leeftijdscategorieën vormen ons insziens het doelpubliek. We durven namelijk te wedden dat veel van de geschetste situaties en de met hun emoties worstelende meiden herkenbaar zijn. Hoewel ze getooid zijn met allerhande piercings, ongewassen lijkende kapsels hebben en er slonzig gekleed bijlopen, moeten we toch toegeven dat Campbell van elk van de meisjes wel hun natuurlijke rondingen weet uit te spelen, en de ene is aantrekkelijker dan de andere. Niet dat het iets ter zake doet, maar zo hebben wij er ook nog iets aan! |
|
> DAVID STEENHUYSE — mei 2013 |