Dik twee jaar geleden geleden viel ons oog op de Franse uitgave van deel 1. Het duurde niet lang of we schonken het een plaatsje in onze wishful thinking bibliotheek Klare Taal met strips die omwille van hun kwaliteiten een vertaling verdienen. Verschillende albums zijn sindsdien opgepikt, nu is De Sage van Atlas & Axis aan de beurt.

De uitgebreide kennismaking uit de rubriek Klare Taal hier nog eens overdoen, vinden we niet nodig. Elk van de daar aangehaalde complimenten blijft immers moeiteloos gestand. Ook in vertaling zijn de taalvondsten goed opgelost. Vikiens (een samentrekking van Vikings en chiens) zouden we zelf niet beter kunnen omzetten dan als Noorhonden.

Dat is alvast wat het eerste deel betreft. Op de vertaling van deel 2 moesten we niet lang wachten. En in dat vervolg valt het wel op dat Pau in het begin een beetje het noorden kwijt is. De discussie over de werkelijke oorsprong van de honden mondt uit in een zoektocht naar de waarheid. Dat brengt de beroemd geworden helden Atlas "De Slager" en Axis "De Beenkliever" in een avontuur met Dzenjgis Khan-allures (Dhondis Khan in het verhaal). Eens dat hoofdstuk achter de rug is — en dan zitten we al dik over de helft —, zijn we weer waar we moeten zijn. De twee hadden een doel voor ogen en schenken daar weer hun aandacht aan. In dat verhaal met een occassioneel, terroristisch zelfmoordschaap wordt een nieuw hoofdstuk aangesneden. Willens nillens varen Atlas en Axis de Kruistochten tegemoet. En dat schept verdomd veel verwachtingen voor deel 3.