NABIJE ONTMOETINGEN VAN DE VLEERMUISORDE 
(Close Encounters of the Batkind)


Vlerk/diverse auteurs - Vleermuisorde • Sherpa
96 p. (SC)
Cynische verzameling
Edmond Spierts, alias Intktvis Prutductie, alias Vlerk, heeft een grote voorliefde voor Batman. Al meer dan tien jaar duikt deze vleermuisman in zijn tekeningen op. Het moet gezegd dat het alterego van Bruce Wayne er in de vet aangezette zwart-wittekeningen van de Nederlander geweldig uitziet: duister en imposant, maar tegelijk rommelig en verwaarloosd door de verfrommelde oren, ongeschoren kin en ruige cape.

Spierts stuurde midden jaren negentig een openingspagina naar een aantal bevriende stripauteurs, met het vriendelijke verzoek er een vervolg aan te breien. Die verhaaltjes werden in 1996 gebundeld en uitgegeven. Vlerk doet die aanpak nu nog eens dunnetjes over. Elk van de dertien verhaaltjes in dit nieuwe boekje start met dezelfde openingszin, maar samen met auteurs als Marcel Ruijters, Lian Ong, Pieter van Oudheusden of Bert van der Meij vloeit er telkens een heel andere historie uit. Opvallend is dat de meeste auteurs er vervolgens een oud geworden, levensmoeë of in vertwijfeling ronddolende Batman van maken. Daardoor krijgt de verzameling toch vooral een nogal cynisch karakter.

Vlerk beperkt zich niet tot het openingsplaatje, maar tekent actief in de verschillende verhalen mee. Die samensmelting van stijlen botst hier en daar, maar levert over het algemeen toch leuke effecten op. Het tekenwerk is overigens meestal dik in orde en de zwart-witcontrasten spatten van de pagina’s. Heel wat wisselvalliger zijn de verhaaltjes op zich. Die gaan van hilarisch (de homo-erotiek van Paul de Bie) over maf (Peter Pontiac of Berend Vonk) tot onbegrijpbaar (Mark Hendriks). Het merendeel valt toch te rangschikken onder de noemer 'leuk'.
> HANS OTTEN — juni 2006