Silas is een voormalig reporter die nu aan de bak komt als detective, schurk, spion, moordenaar, held of hoe het hem uitkomt. Hij wordt door Georges Clemencau (de oppositieleider die de regering Caillaux in het oorlogsjaar 1917 wil doen vallen) aangeworven om een verwende journalist op te sporen. Hij zou bewijzen hebben verzameld die het verraad van de premier zouden blootleggen. Silas heeft geen zin in deze opdracht en schuift het door aan het bureau waarvoor hij werkt en aan madame Zarkoff, de wapenhandelaar die in de zaak is verwikkeld. Nu Silas op de payroll staat van drie personen gaat hij alsnog op zoek naar de journalist. En raad eens? De afloop van de oorlog zou heel goed kunnen afhangen van het resultaat van zijn onderzoek.

Halverwege dit eerste album van een tweeluik, dat binnen een paar maanden wordt afgerond, is het zeer duidelijk dat zowel Pierre Alary als Fabien Nury zich in hun sas voelen met hun gezamenlijke creatie. Ze maken er allebei een vlot lezend geheel van. Alary schuwt noch de mogelijkheden als de moeilijkheden van de betere beeldregie. Hij zoomt soms zodanig in dat zijn close-ups haast op je af komen. De perspectieven wisselen elkaar af alsof een capucijneraapje met de camera is gaan lopen terwijl het toestel nog op REC stond. Geen enkel plaatje oogt saai of staat er zomaar.

En Nury dan! Hoewel de historische werkelijkheid van de oorlogsjaren en de machinaties van de wapenhandel op de achtergrond sluimert, doet het hem wellicht deugd dat hij zich een keertje niet moet laten belemmeren door feiten. Hoe meeslepend zijn in het Frans ondertussen afgeronde Er Was Eens ook is, met Silas Corey lijkt hij zich meer te amuseren. Neem nu Silas' uitspelen van diverse opdrachtgevers zodat hij toch maar zijn verblijf in de koninklijke suite als werkingskosten kan inbrengen. Of zijn Vietnamese sidekick Nam die doet denken aan de manische Kato in de films van Inspector Clouseau. Pret verzekerd! Voor ons mag het duo nu al een contract worden voorgelegd voor een tweede cyclus. Als ze het handig spelen, bedingen ze betere voorwaarden. En die zijn verdiend.