1976. In een door revolutie verscheurd Nicaragua, wordt de jonge seminarist Gabriël door zijn gegoede familie naar een klein plattelandsdorp gestuurd. De opdracht van deze "muchacho" is het ware geloof terug te brengen in de kleine kerkgemeenschap. En dat moet de wereldvreemde Gabriël doen met zijn grootste talent, schilderen. Priester Rubén vraagt Gabriël om een reusachtig fresco van een passietafereel. Maar dan met échte passie. Vanuit het ronde kerkraam observeert Gabriël, als een fotograaf door zijn lens turend, de ganse dorpsgemeenschap. Af en toe focussend op de wulpse Concepción, of de pathetische "Commandante" Buenaventura. Tot hij op een dag het ware licht in de ogen van de kleine Chiquitita kan vatten.

Twintig jaar geleden verraste Emmanuel Lépage ons met het dromerige Névé, en het bekroonde Vrije Vlucht-album Een Wereld zonder Kwaad. En dan kwam Muchacho dat tot op vandaag bedolven wordt onder een parade van complimenten. En toen werd het stil. Sinds een acute schrijverskramp eind 2007 gaat het tekenen hem niet meer af, en beperkt hij zich tot zijn aquarellen. Het resultaat zijn niet onaardige strips zoals de diptiek Hé, Meisjes! en de niet-vertaalde reisverslagen naar La Réunion, Brazilië en Tsjernobyl. Maar eerlijk is eerlijk, de nieuwe albums kunnen niet tippen aan het inmiddels klassiek geworden Muchacho. Wat de Bretoen hier uit zijn penseel liet stromen, hadden zelfs zijn mentors Jean-Claude Fournier, Dieter en Michel Plessix niet kunnen dromen. Overduidelijk was dat zijn negen maanden durende wereldreis, die hem bracht van Azië naar Zuid-Amerika, Lepage rijper gemaakt heeft. Die louterende reis weerspiegelde zich op alle vlakken in Muchacho. Aan deze strip was zwaar gezwoegd. Het verhaal dat banaal leek en al ettelijke keren verteld werd, werd zo subtiel ontrafeld dat de bloederige revolutie in het niets verdween tegen die primaire tienerdriften. En, elke aquarel was en is tot op vandaag nog steeds gewoonweg juist. Het vochtige woud dat broeit. Die ene oogopslag die kleine vreugde en zweterige wanhoop uitstraalt. Salsa. Seks. Muchacho is een lichamelijk album, een visueel orgasme. Want, net zoals de novice Gabriël, slaagde Lepage er ten slotte in om juist dàt te schilderen wat onder de oppervlakte lag.

Ook acht jaar na datum, blijft Muchacho een zelden gezien eerbetoon aan de strip.