Sinds de vorige bundel hebben Rick en zijn resterende entourage een nieuwe thuis gevonden. Maar Rick en zijn vrienden hebben besloten zich een wantrouwende houding aan te meten. Dit leidt vlug naar strubbelingen en botsingen tot zelfs een koelbloedige vergelding. En eigenlijk draait het allemaal om de macht, datgene wat Rick openlijk niet wenst te bezitten. Nochtans, wie de macht heeft, overleeft, zo simpel is het. De interne strijd heeft niet alleen de verstandhouding op danig losse schroeven gezet, ook extern hebben de luiruchtige afrekeningen de aandacht getrokken van degenen wiens aanwezigheid echt wel konden gemist worden. The zombies are back! En ze komen niet alleen, maar is dat extra groepje overlevenden wel gewenst in de gemeenschap die peis en vree nastreeft?

Hoofdpersonage Rick krijgt het weer eens zwaar te verduren. Lang niet al zijn daden kunnen sympathie opwekken, maar hoe zou je zelf zijn als je je eigen vege lijf en dat van je zoontje moet zien te vrijwaren van alle mogelijke gevaren, zowel fysiek als psuychologisch. Scenarist Robert Kirkman gaat er op zijn beurt weer met de botte bijl doorheen. Nietsontziend wiedt hij nevenpersonages als onkruid. En daar blijven jij en wij al veertien comicbundels lang van opkijken. Charlie Adlard tekent het allemaal met gretigheid.

Silvester heeft de Amerikaanse uitgave aardig bijgebeend. Deel 15 komt er weldra aan en dan staat de Nederlandse uitgeverij met een neus voor straffe reeksen nog één bundel achter.