Dat was toch effen schrikke. Niet minder dan 166 albums geschreven door Jean Dufaux staan op onze boekenplank. Daar zitten een aantal stinkers tussen, maar ook opvallend veel pareltjes. Of hoe zou je anders de eerste cycli van Murena, Djinn, De Klaagzang van de Verloren Gewesten of Aasgieren omschrijven? Niet toevallig zijn deze toppers allemaal albums waar de Ninovieter zijn drang voor een te vreemde twist in bedwang wist te houden. Ook dit eerste deel van een nieuwe serie lijkt geboren onder een goed gesternte.

We schrijven Londen in een nabije toekomst. De hele wereld wordt met ijzeren hand geregeerd door superhelden. Zij zijn onkreukbaar. Zij zijn feilloos, mooi en o zo waakzaam. Zij staan in voor jouw en onze veiligheid. Superieur en zonder twijfel. Een superheld word je niet. Je wordt zo geboren. Dakota is een superheldin, Gordon Ox niet. Gordon is een gewone mens zonder krachten. Een collaps heet dat daar. En toch slaagt hij erin om de wereld op zijn kop te zetten. Stoutmoedig is hij een superieur restaurant, exclusief voor helden, binnengestapt, maar hij laat zich betrappen. Agent Dakota wordt op hem af gestuurd om hem te elimineren, maar dat is buiten Flaming Lips gerekend. Met een van haar beruchte brandende kussen helpt ze de collaps te ontsnappen. Flaming Lips? Was die niet overleden? Inderdaad, zij was de eerste en enige superheld die ooit zelfmoord pleegde tot verbijstering van haar soortgenoten. Nu is ze blijkbaar terug, en klaar voor wraak.

Hoewel Dufaux op het eerste gezicht gemakzuchtig lijkt mee te surfen op de recente comicgolf, benadert hij het thema opvallend Europees. Hier geen gekleurde maillots, opzichtige maskers of wapperende capes. Zijn superhelden hebben deze poespas, goed voor het museum, niet nodig. Door te kiezen voor een toch wel wat statige tekenaar als Philippe Adamov versterkt hij die aanpak nog. De Engelsman had er bovendien zin in. Zijn androgyne personages passen wonderwel in de exquise decors. Gecombineerd met een opvallend beschrijvende schrijfstijl is deze jongste worp van Dufaux een buitenbeentje die zijn felle voor- én tegenstanders zal kennen. Wij vinden dit eerste deel van Dakota alvast veelbelovend. Het zou wel weer eens prijs kunnen zijn voor Dufaux.