Toen Thorgal-bedenker Jean Van Hamme met het 29e album (Het Offer) afscheid nam van zijn langlopende succesreeks waren de meningen verdeeld of de reeks moest worden voortgezet, en zo ja door wie. Uiteindelijk nam Yves Sente de uitdagende klus op zich. Dat hij een bekwaam schrijver is, bewees hij al met het tweeluik De Wraak van Graaf Skarbek, Blake en Mortimer (waarvoor hij Van Hamme afwisselt) en De Janitor. En sinds deze week ligt het nieuwe album van Xlll in de winkel. Ook al zo'n legendarische reeks Jean Van Hamme die door Sente nieuw leven is ingeblazen. Alleen Largo Winch, Lady S. en (sinds kort weer) Wayne Shelton worden nog steeds door Van Hamme zelf geschreven.

De Zwaardboot is het vierde Thorgal-album waarvoor Sente het scenario verzorgt en daarom een mooi moment om een tussenbalans op te maken. In de eerste delen van Sentes cyclus was zoon Jolan de hoofdrolspeler, maar hij heeft zijn taak voor Manthor vervuld en nu is het weer tijd dat vader Thorgal op avontuur gaat. Hij werkt als bewaker op de Zwaardboot om zo richting de verblijfplaats van de ontvoerders van zijn andere zoon, Aniel te varen. Maar tijdens een tussenstop wordt een groep slaven aan boord gebracht. Een van hen blijkt een oude bekende te zijn en om haar (dat verklappen we alvast) vrij te kunnen kopen heeft Thorgal geld nodig. Geld dat hij kan verdienen met het afleveren van een partij goederen in een afgelegen dorp. Bij aankomst blijken er echter nog meer bezoekers aanwezig te zijn, die minder goede bedoelingen hebben dan Thorgal.

Dit album is duidelijk een 'tussenstop'. Jolan doet op welgeteld vijf bladzijdes mee en voor de rest is het louter Thorgal wat de klok slaat. Sente kiest er duidelijk voor om alles weer rond de naamgever van de reeks te doen draaien. Een verstandige keuze. Thorgal spreekt ons toch meer aan dan Jolan, hoewel zijn avonturen in het godenrijk zeker de moeite waard zijn. Wel mag het ietsje sneller vooruitgaan want aan dit verteltempo duurt het wel heel erg lang tot we meer komen te weten over het lot van Aniel.

Het vervolgen van de reeks Thorgal is een goede keus geweest, maar het moet geen uitmelken gaan worden. De geschilderde tekeningen van Grzegorz Rosinski zijn nogal altijd een lust voor het oog. Maar toch lijken ze iets minder gedetailleerd dan de vorige albums.