"Hij was breedgebouwd en fors, lang van postuur, maar ook weer niet bovenmaats. (...) Zijn kruin was rond, zijn ogen waren ongewoon groot en levendig, zijn neus iets groter dan gemiddeld. Hij had mooi grijs haar en zijn gezicht was vriendelijk en opgewekt." Zo beschrijft Einhard (770-840), vriend, raadgever en biograaf van Karel de Grote (742-814). Deze beschrijving is slechts één klein voorbeeld van de ononderbroken lofprijzing aan het adres van deze 'Vader van Europa', die we kunnen lezen in Einhards Vita Caroli Magni (Het Leven van Karel de Grote). Dat Karel veel en lang oorlog had gevoerd met de Saksen, dat hij nooit opgaf en zich niet liet teleurstellen door pech, dat hij een devoot christen was en hield van wildbraad,... kunnen we allemaal lezen in zijn 'objectieve' biografie. Of moeten we zeggen de beschrijving van een heiligenleven? Met een grondige zin voor historische kritiek stelde scenarist Verhast zich dezelfde vraag en leverde meteen het antwoord: Macht corrumpeert en religieus fanatisme maakt de geesten dwaas en meedogenloos; voorwaar een boodschap voor alle tijden!

Het verhaal van Jorikus Magnus wordt gepresenteerd door magister Tweehart, maar de focus ligt op Brumans van Mortem. Deze laatste is de 'eeuwige soldaat', die zich uit de naad werkt om de bevelen van zijn vriend en vorst Jorikus op te volgen. Zo is hij er eindelijk in geslaagd om het verdrag met de ongelovige Falen te sluiten, wat de langverwachte vrede in het rijk van Jorikus zal brengen. Maar dan blijkt dat het verdrag en het bijhorende feest slechts een afleidingsmanoeuvre is en diplomatie moet ruilen voor meedogenloos staal. En dat alles onder het lijdzame oog van Brumans. De loyauteit van Brumans wordt daarbovenop nog veel meer op de proef gesteld. Zal Brumans kiezen voor zijn vriendschap met en trouw aan Jorikus of voor diepmenselijke waarden als respect voor het leven en medelijden?

Deze strip presenteert veel meer dan een eigenzinnige interpretatie van het leven van Karel de Grote, maar toont ons een vorst die verblind is door oorlog, verdoofd door religieus fanatisme en waanzinnig door imperialisme. Een zielige man, die zich krampachtig vasthoudt aan zijn status, meedogenloze keuzes maakt én anderen onder het mom van vriendschap meesleurt in zijn tuimeling naar de morele afgrond. Zoals sommige geleerden de taal in het werk van Einhard als een patchwork zien van tal van andere auteurs, zo is Verhast precies ook te werk gegaan: op briljante wijze worden tal van elementen uit poëzie en literatuur in het verhaal verwerkt, met als ultieme climax een Karolingische versie van Pieter Nicolaas van Eycks De Tuinman en de Dood.

En dan hebben we nog niets gezegd over de adembenemende tekeningen van dit unieke verhaal! De karikaturale kopjes van Criva staan in schril contrast met de harde, meedogenloze werkelijkheid. Naast de knipoogjes naar standbeelden, kunst en kunstenaars is ook het kleurgebruik opvallend. Het stalen blauw laat de koude van de sneeuw voelen, het rood illustreert het bloed van de krijg,... De actie spat dynamisch van het blad en op de cover kijkt een melancholische Jorikus ons peinzend aan... om er koude rillingen van te krijgen.

Zelden heeft een debuut van twee volslagen onbekende stripmakers ons zozeer verrast en meegesleept als dit sublieme album!