Wij worden bijna dagelijks verrast. Gisterenavond nog moesten we keihard remmen voor de godverdommese kat van de buren die onze oprit als geliefkoosde slaapplaats heeft gekozen. Op datzelfde moment rolde een verschrompelde en uitgedroogde wortel vanonder de autozetel. Waar komt die wortel vandaan en hoe lang lag hij al in de auto? Een belangrijkere vraag is wat Bone eigenlijk zo uitmuntend maakt. Het heeft ons negen delen gekost, tot de lezing dus van De Gehoornde Kroon, om daar het antwoord op te vinden.

De tekeningen zijn easy going. Je zal er bij een groot publiek niet veel vinden die het maar niks vinden. De tekenstijl is guitig, cartoonesk, expressief, helder, kortom: aaantrekkelijk in zijn puurste vorm. De karikaturale tekenstijl maakt het ook mogelijk om grote hompen humor in de etalage te zetten. Aan promotieprijzen, want alles moet weg. Het verhaal dan. Met dit extra dikke laatste deel wordt een bulderend punt gezet achter wat terecht een saga mag genoemd worden. De hel is losgeboreken, de oorlog is begonnen. Niets zal daarna nog hetzelfde zijn. Terwijl Smiley en Phoney Bone met oma Ben de verdediging van de koningsstad op zich nemen, wachten Fone Bone en de koninklijke nazaat Thorn elders een gevaarlijke queeste. Op beide fronten gaat het hard tegen hard. Vooral de aanvalsscènes hebben Lord of the Rings-achtige allures. Voor een fantasysaga geen kwaaie vergelijking.

Maar wat maakt Bone dan zo'n buitengewoon goeie serie? We zijn erachter gekomen. 't Geheim zit volgens ons in alle intimistische scènes... Fone en Thorn die eenzaam in een kerker zitten opgesloten en die even geen uitweg meer zien. Het ontroerende afscheid van Lucius met lichtjes geknikt hoofd door dorpeling Wendell, met de hand op de rand van de koets waarin het lichaam van Lucius ligt. De norse confrontaties tussen Phone en oma Ben, met al bij al een zekere mate van verstandhouding ook al konden hun drijfveren en karakers niet verder uit elkaar liggen. Het zijn al die momentjes van stilte en elkaar aankijken, soms net voor het uitbreken van de actie of een reactie, die van Bone een meesterlijke saga maken. Een saga die we zonder onderbreking kunnen blijven aanraden.