We bevinden ons in de jaren 1950. Een roerige tijd met scherpe contrasten tussen de kapitalistische wereld enerzijds en de communistische wereld anderzijds. De tijd van spionagediensten die op volle toeren draaiden, de Hongaarse opstand en de opkomst van Fidel Castro. Een gepast sfeertje dus voor een spannend en hard verhaal. De pion in het verhaal is de knappe en stoere fotografe Ivory Pearl die na jaren oorlogsfotografie er een jaartje tussenuit wil om tot rust te komen. Robert Messenger is een goede vriend die haar aanraadt om naar de Sierra Maestra in Cuba te gaan. Vanaf dat moment is het schaakspel tussen de spionagediensten begonnen met als inzet wapenhandelaar Aaron Black. Men probeert hem uit te schakelen via zijn verloren gewaand nichtje Alba die door Ivory Pearl 'toevallig' gevonden wordt in de Sierra Maestra. Al snel ontaardt alles in een gewelddadige achtervolging. Als uiteindelijk de hele intrige duidelijk wordt, weet Ivory TOCH nog de gebeurtenissen naar haar hand te zetten.

Dit verhaal van de misdaadschrijver Jean-Patrick Manchette is het laatste wat hij voor zijn dood schreef. Het was nog onvoltooid en is door zijn zoon afgemaakt. Een aantal verhalen (Griffu, Kleine West Coast Blues en recenter De Sluipschutter) zijn verstript door Jacques Tardi, die als geen ander de grimmige sfeer weet te vangen. Maar Max Cabanes weet met zijn specifieke stijl óók wel raad met die sfeer. Cabanes kennen we natuurlijk vooral van Blindemannetje, maar met deze twee albums bewijst hij dat hij het rauwe genre ook goed aankan! De sfeervolle inkleuring maakt vooral de junglescènes zeer indrukwekkend.