De Blauwe Verten neemt ons mee naar 1906, de begindagen van de luchtvaart. In navolging van de gebroeders Wright probeert elke rechtgeaarde vliegtuigontwikkelaar een toestel te bouwen dat langer in de lucht kan blijven, hoger en sneller kan vliegen, maar vooral ook veiliger is. Tijdens zijn dienst in Noord-Afrika toont Theodoor Fayard zijn strijdmakkers zijn technisch vernuft inzake aerodynamica. Zijn overste, luitenant André Joliot is de zoon van vliegtuigbouwer Fernand Joliot. Wanneer hij de kunsten van Theodoor ziet, nodigt hij hem meteen uit om zijn vaders atelier te bezoeken. Wanneer de diensttijd van Theodoor erop zit, voert hij de daad bij het woord. Twee jaar na hun eerste ontmoeting wordt het eerste vliegtuig van Fayard en Joliot klaargestoomd. Weinig succesvol, want de cyclus van trial and error is niet enkel dagdagelijkse realiteit, het kost ook geld... veel geld... Om zaad in het bakje te krijgen, besluiten Fernand Joliot en Theodoor Fayard een oversteek van het Kanaal te riskeren. De onervaren Maxime Joliot, de lievelingszoon van Fernand, eist de eer voor zich en begint aan een noodlottige tocht.

De Blauwe Verten belooft een familie-epos te worden dat nauw verbonden is met de vroege dagen van de luchtvaart. Een spannende tijd waarin ontzaggelijke risico's genomen werden. De Pioniers weet op schitterende wijze deze sfeer weer te geven. De hoop en de teleurstelling, het drama van elke mislukte test. In dit eerste deel wordt ons vluchtig de familiale situatie van de familie Joliot uit de doeken gedaan. Door zijn kennis van de aerodynamica raakt Theodoor verbonden aan het vliegtuigbedrijf van de familie. Geleidelijk aan groeit echter ook de aantrekkingskracht tussen Theodoor en Irène Joliot, de jongste dochter van de Joliot-clan. Een en al introductie? Nee, de vaart zit er meteen goed in en we kunnen ons zo al een boel alternatieve vervolgen inbeelden.

We zijn van Frank Giroud natuurlijk al het een en ander gewoon, maar met De Blauwe Verten hebben we het gevoel dat we eens echt iets origineels achter de kiezen krijgen. De thematiek van de luchtvaart mag dan in de lift zitten, de pioniersdagen worden nogal eens vergeten (op De Reizen van Lefranc na).

Luc Brahy legde zijn ziel in het tekenwerk. De Blauwe Verten bulkt tekentechnisch van de dynamiek en hoewel we Brahy niet meteen de meest getalenteerde tekenaar van zijn generatie vinden — hij durft nogal onscherp te zijn in zijn afwerking en details —, past het geheel hier echter wonderwel.

Met De Blauwe Verten boort Daedalus een segment aan dat hot is in de stripwereld. Het moet gezegd, deze reeks zit helemaal snor en zou wel eens een echte topreeks kunnen worden.