Van stripverfilmingen kennen we meestal al het origineel voor we de film te zien krijgen. In het geval van Kick-Ass staat de dvd-versie bij ons al een tijdje in de Billy-kast (onbetaald streepje reclame voor Ikea) zodat we bij het lezen van Kick-Ass, de vertaalde comic, even het idee hadden met een verstripte film vandoen te hebben. De vergelijking valt voor geen van beide media nadelig uit.

Comicnerd Dave Lizewski wil wel eens de superheldenstrips waar hij een fervente lezer van is in de praktijk uitproberen. Hij koopt zich een groene wetsuit met gele strepen op eBay, struint een paar weken rond op de daken om aan het pak te wennen, draagt het ook onder zijn kleren in de klas en vindt zichzelf daarom heel cool. Dat duurt allemaal geen ettelijke hoofdstukken na elkaar. Al vroeg in het album wil hij enkele graffitispuiters aanpakken. Hij profteert van de verrassingsaanval om enkele rake klappen uit te delen, maar krijgt daarop zo verschrikkelijk op zijn donder, een van de criminelen plant ook nog een mes in zijn lijf waarop hij wordt geschept door een wagen die vluchtmisdrijf pleegt. Volgende halte: het hospitaal. De revalidatie is lang en er moeten een paar metalen platen in zijn hoofd ingebracht worden. Toch heeft hij zijn lesje nog niet geleerd. Hij patrouilleert opnieuw in de straten en komt in een straatgevecht tussen Puertoricanen terecht. Deze keer slaagt hij er wel in om de delinquenten een lesje te leren. Een omstander legt het allemaal op zijn gsm vast en het filmpje wordt een hit op het internet. Bij een volgende afrekening met zwaarwichtiger figuren, wordt hij uit de nood geholpen door twee andere superhelden, Big Daddy en de vuilbekkende, gruwelijk doeltreffende en dodelijk gevaarlijke Hit-Girl, een meisje van amper tien jaar. En zij zijn niet de enige superhelden met wie Dave alias Kick-Ass optrekt. Afrekeningen, wraak, verraad, vernedering en ontgoocheling vallen de knaap nog te beurt. Ondertussen is er een meisje uit zijn klas waar hij een oogje op heeft want een love interest hoort hier ook wel een beetje bij. Hij moet alleen aan haar zien aan te tonen dat hij géén homo is.

Kick-Ass is een supernietmeernormale strip voor lezers die tegen een stootje kunnen. Het resultaat van vlijmscherpe ninjazwaarden, een afgevuurde blaffer of een pletwals wordt expliciet in beeld gebracht. Het is zeker niet al geweld dat de klok slaat. Scenarist Mark Milar (die je als film- dan wel comicliefhebber kent van zijn eveneens verfilmde Wanted) heeft een prettig — of gestoord? — gevoel voor humor dat wij wel diggen. Mede daardoor liggen bepaalde verhaalwendingen net niet in de lijn van de verwachtingen wat de originaliteit van het verhaal vergroot. Tuurlijk, je herkent invloeden van andere superheldenreeksen, nog niet in het minst Spider-Man waarin eveneens een nerderige jongen eerst wat sukkelt met zijn verworven krachten. Het verschil is dat er in Kick-Ass geen bovennatuurlijke krachten aan te pas komen. Dave kan door de operaties nog maar vijftien procent van aan hem toegediende pijn voelen, maar als hij een mot op zijn bakkes krijgt, dan vliegen de bloedslierten ook de lucht in en ziet hij haast niets meer door de opgezwollen blauwe ogen. Kick-Ass is gewoon Die Hard met superheldenpakjes.