OORLOG EN LIEFDE 3-4 3: Maria - 4: Katarina
Jean-Michel Beuriot + Philippe Richelle • Casterman 56 p. (HC)
|
|
Verlinken of verlinkt worden |
|
Dan doe je je job nog zo goed, geef je werk en zekerheid aan heel wat arbeiders en ben je een gerespecteerd burger, van de ene dag op de andere wordt het van je afgepakt, gewoon omdat je een jood bent. Het jaar is 1940, we zijn in Parijs en het overkomt meneer Lion, de oom van de uit Duitsland weggevluchte Katarina in deel 4. Plichtsbewust schroeft hij een bordje op zijn fabriek dat duidelijk maakt dat men te doen heeft met een joods bedrijf en ook tegen de gele jodenster op zijn kleren heeft hij niet echt wat in te brengen. Hij verloochent teminste zijn afkomst niet! Dat verwijt hij zijn nichtje Katarina die emplooi vond op de redactie van een tijdschrift. Maar nu is hij dus zijn werk kwijt aan het Frans pennenlikkertje Ducarme. Competentie om een bedrijf te leiden, heeft Durcame niet, maar hij bezit een kwaliteit die hem toch aan het roer van het bedrijf brengt: hij wordt gedreven door een diepe haat voor joden. Het gekke is dat Ducarme na het verstoten van Lion alsnog met hangende pootjes terugkomt. Hij heeft de raad van Lion nodig. En opnieuw plichtsbewust toont Lion zich op de werkvloer.
De beide nieuwe delen van Oorlog en Liefde hebben verlinken of verlinkt worden als thema. Beide albums tonen elk op hun manier hoe enerzijds er wel degelijk sprake was van Duits verzet tegen de nazi's, zelfs van personen van wie je het niet verwachtte sinds de vorige delen, en anderzijds wat het buiten de wet stellen van joden als gevolg heeft. Zo kan het ontslaan van werknemers je als werkgever zuur opbreken. De nazi's varen wel bij persoonlijke grieven die tot verklikking of verraad leiden. Tussen al deze situaties meandert een voorzichtige liefde tussen een Duitse soldaat en een joods meisje.
De tekeningen en inkleuring zijn extreem sfeervol. Stations en locomotieven, armoedige kamertjes en villa's, tuintjes en automobielen, alle interieurs,... Het ziet er allemaal zo mooi uit dat je je meteen waant in de jaren 1940. Maar steevast helpt het verhaal je eraan herinneren dat er om elke hoek gevaar schuilt, dat je elk moment kan worden opgepakt, dat je je tong beter zou omdraaien voor elk woord dat je te veel zou zeggen.
In amper twee maanden verschenen vier vertalingen van inmiddels vijf in het Frans verschenen albums. De aandachts- en spanningsboog hebben we helemaal beet wat een vloeiende lezing mogelijk maakte. Het is een van de vele pluspunten van de reeks die met elk nieuw deel beter wordt. Dit is een van onze favoriete strips van het moment. |
|
> DAVID STEENHUYSE — januari 2011 |