Na het best te pruimen Diamant van Dylan Teague en Christophe Bec tappen Richard Guérineau en Henri Meunier uit een heel ander vaatje voor De Derde Dag. Deze keer geen heist voor een persoonlijke verrijking van enkele gangsters, maar een veel vreedzamere bedoeling... Jezus Christus levend van het kruis halen. De masterminds die dit beramen zijn Maria Magdalena en de volgzame Jacobus de Rechtvaardige. Alsof ze een kidnapping plannen, beramen ze hun plannetje en bewerken noodzakelijke medeplichtigen. Alles hangt af van de medewerking van de Romeinse soldaat Longinus. Helaas verstoort een tot waanzin gedreven Judas Iscariot het doordachte plan waardoor er moet worden geïmproviseerd.

De Derde Dag is niet zozeer een zoveelste uitgesponnen theorie omtrent Jezus Christus en al wat er van apostels, testamenten en evangelies met hem te maken hebben. Het verhaal neemt zichzelf niet zo au sérieux zoals een triljoen romans, strips en films van de laatste jaren. Jezus' verrijzenis blijkt gebaseerd op een misverstand, daar komt het zowat op neer. Voorafgaand op die conclusie komen sterke dialogen, sterke personages (Maria Magdalena is voor scenaristen een godsgeschenk), een sterk verhaal zonder al te veel uitweidingen en enkele niet eens misplaatste slapstickmomenten voor.

De tekeningen van Guérineau zijn niet zo zwaar realistisch als in De Zang van de Vampiers. De decors zijn simplistischer, maar hebben wonderlijk niet veel details nodig om je waarlijk te doen geloven dat het zich afwisselend in de straten van Jeruzalem, op de berg Golgotha en nabij de tombe van Christus afspeelt. Met Henri Meunier heeft de getalenteerde tekenaar een goeie collega gevonden want hun eerdere samenwerking met het westernone-shot Après la Nuit behoorde ons inziens ook al tot het beste van het genre. Volgend jaar komt er naar verluidt een vertaling. Onze loftuitingen hebben hun effect niet gemist.