CRIMINAL 1 Lafaard
Sean Phillips + Ed Brubaker • Silvester 128 p. (HC)
|
|
Vernieuwend en verfrissend |
|
Aan nieuwe strips geen gebrek. Vervolgen op vertrouwde reeksen, comebacks van klassiekers, gloednieuwe conceptreeksen en cyclussen volgens beproefde recepten,... We blijven er wel van smullen zolang het goed is gemaakt, maar voor wat vernieuwing zonder excentriek te zijn of voor een frisse wind ben je dezer dagen misschien beter af bij wat er van elders komt. Zo vergastten Dark Dragon Books, Silvester, De Vliegende Hollander en nieuwkomer Nona Arte ons de afgelopen maanden op vertalingen van enkele comictoptitels.
Zo was er onder meer Marvel Zombies dat met veel gevoel voor zwart-witcontrasten is getekend door de Brit Sean Phillips van wie net ook het eerste deel van de sublieme gangsterreeks Criminal verscheen. In het eerste afgeronde verhaal in een reeks van vijf albums volgen we het criminele pad van beroepsgangster Leo. Hij handelt volgens strikte regels. Afwijkingen veroorzaken alleen maar problemen. En in troubles komt Leo wanneer hij zich engageert voor een diefstal van in beslag genomen smokkelwaar. In het koffertje zitten geen diamanten, maar een grote partij heroïne, afkomstig van een topgangster. Terwijl hij zich afvraagt wat hij ermee moet aanvangen, sluit het net van smerissen en criminelen om hem heen.
Op de backcover wisselen enkele bekende namen (Frank Miller, David S. Goyer, de scenarist van Batman Begins, en Brian K. Vaughan, de schrijver van Y: The Last Man en een paar seizoenen van de tv-serie Lost) superlatieven uit die er niet om liegen... en die zonder overdrijven de waarheid spreken. Het zal niet lang duren of we zien citaten van Criminal-bedenker Ed Brubaker nog figureren op backcovers van andere toptitels. We gooien er zelf nog een compliment bovenop: Criminal is een stevige misdaadstrip met filmische kwaliteiten dat narratief wreed sterk uit de hoek komt. Je hoeft heus geen comicliefhebber te zijn om Criminal te kunnen appreciëren. Een voorkeur voor simpelweg goeie strips volstaat al. |
|
> DAVID STEENHUYSE — oktober 2010 |