DE LAATSTE
Didier Comès • Casterman
56 p. (HC)
|
|
| Oorlog en waanzin |
|
In de jaren tachtig kende het stripblad (À Suivre) een groot succes. Het verscheen korte tijd in het Nederlands als Wordt Vervolgd en introduceerde een hele schare aan getalenteerde auteurs. Ondermeer François Schuiten en Benoît Sokal zetten hun eerste stappen bij (À Suivre). Didier Comès was van bij het begin een buitenbeentje in deze rij. Hij koos buiten een eenmalig kleurig uitstapje om steevast voor zwart-witverhalen en daarbij klokten zijn boeken nooit af onder de vijftig pagina's. Hij maakte meteen optimaal gebruik van de pas geïntroduceerde grafische roman voor het vertellen van donkere, mysterieuze verhalen die zich steevast diep in de Ardennen afspeelden. De Dorpsgek van Schoonvergeten (1983) geldt nog steeds als zijn persoonlijke meesterwerk en wordt ook algemeen nog steeds bij de klassiekers van het Europese beeldverhaal geplaatst. De laatste jaren maakt Comès nog maar weinig nieuwe verhalen en De Laatste is dan ook een hele gebeurtenis. Sinds 2000 was het door een ernstige ziekte immers windstil rond deze Belg uit ons Duitstalige landsgedeelte.
Het verhaal speelt zich af in de Ardennen tijdens de laatste dagen van Wereldoorlog II. Een jonge soldaat staat voor zijn eerste opdracht wanneer de Duitsers nog een laatste offensief tegen de geallieerde troepen voorbereiden. Wanneer hij alleen op zijn post zit, komen een aantal bizarre figuren hem gezelschap houden. De grens tussen werkelijkheid en droom vervaagt beetje bij beetje. Comès schetst deze schemerzone die op een indirecte manier de zinloosheid en absurditeit van een oorlog aanklaagt. De Laatste is veeleer een surrealistisch verhaal geworden, waar Comès' vroegere werk het toch meer van het mysterie en de spanning moest hebben. Ook de humor neemt een belangrijker plaats in dan we tot nu toe gewend waren. Zijn starre en kille tekenwerk overtuigt bij dit soort verhalen wat minder, waar een belangrijk deel van de inhoud gebonden is aan emoties. Al bij al een aangenaam weerzien met een auteur wiens midlifecrisis niet geheel vlekkeloos verloopt. |
|
| > MARC BASTIJNS — oktober 2006 |
