Met enige bombarie werd Haas gepromoot als de eerste vervolgstrip van Nederlandse bodem die zich afspeelt tegen de achtergrond van Nederland in de Tweede Wereldoorlog. Na een voorpublicatie in het wederopgestane Eppo (waarbij het zowel voorstanders als tegenstanders in de pen deed kruipen) volgt nu een eerste albumuitgave op klein formaat, een koffietafelboekdesign en in de gauwte nog de vermelding "een grafische roman" op de cover. Het is een beetje te hooggegrepen om Haas te doen opvallen in strip- en boekenwinkels, wat de achterliggende bedoeling is. Niettemin heeft Haas wel zijn sterktes.

Kort samengevat is een priester onder de schuilnaam Haas in 1942 een drijvende kracht achter een verzetsgroep die zich inzet voor joodse vluchtelingen. Hij krijgt nu een rabbijn en een meisje op zijn bord die terug naar Antwerpen willen. Met de wagen door bezet gebied rijden, is vragen om moeilijkheden. En die komen er dan ook in veelvoud.

Het verhaal heeft twee stevige scènes als kapstok. De eerste is een razende auto-achtervolging met bloederige gevolgen. De tweede is een patstelling op een hoeve waarbij een aantal personages door de nazi's met executie worden bedreigd terwijl de rest van de goeien zich in de hoeve verschuilen. De nazi's tellen geduldig af en zetten hun dreigementen om in verschrikkelijke daden om. 't Is even slikken. Qua verhaalopbouw heeft Haas dan ook alles van een actievolle thriller met dramatische wendingen en is in dat opzet in zijn missie geslaagd. Maar een grafische roman is het niet. Dat hoefde het ook niet te zijn.

Fred de Heij kennen we beslist van zijn overige werk waarin erotiek, pulp en soms horror veelvuldig aanwezig zijn. Hij is een bekwaam realistisch tekenaar die het karikaturale niet uit de weg durft te gaan. Als een nazi zijn verbetenheid wil tonen dan tekent de Heij 'm met zwartomrande ogen, blikkerende tanden en groeven in het gelaat die de expressie versterken. Zijn stijl heeft een groezelige indruk en dat past prima bij het verhaal dat op extremen steunt. In die mate zelfs dat alles nogal zwart-wit wordt voorgesteld. Zo zijn alle Belgen collaborateurs.

Aanluitend zit een extra katern van zestien pagina's met een making of van het album. Een vervolg is al in de maak.