Deze eerste van drie integrales bundelt de eerste drie verhalen in de negendelige reeks Magasin Général. Hieronder hernemen we onze besprekingen van de albums Marie, Serge en De Mannen, verschenen in 2006 en 2007.



Deel 1: Marie

Laatste prentje: Marie, de uitbaatster van een Canadees dorpswinkeltje, een Magasin Général, helpt een vreemdeling die pech heeft met zijn motorfiets. Dit is het spannendste en vreemdste wat er gebeurt in dit eerste deel. Toch is deze strip, zonder overdrijven, het pakkendste wat we dit jaar al mochten lezen. Magasin Général voert je mee naar het Notre-Dame-des-Lacs van 1920. In dit godvergeten gehuchtje draait het hele plattelandsleven er rond het winkeltje van Felix. Maar na diens overlijden wordt zijn schuchtere vrouw willens nillens de motor van het dorpje boordevol normale mensen met hun kleine kantjes. Wonderwel slaagt de nieuwe dorpsmoeder erin het fragiele evenwicht te bewaren.

Magasin Général is het langverwachte samenwerkingsverband tussen de naar Canada uitgeweken Fransmannen Jean-Louis Tripp en Régis Loisel. Eind 2003 deelden beiden er een studio en ze ontdekten dat ze elkaar perfect aanvulden. Terwijl Loisel niets heerlijker vindt dan een verhaal in beeld te brengen met een zwierig potloodje, is Tripp op zijn best wanneer hij kan spelen met licht en inkt. Na wat gepalaver besloten ze het er samen op te wagen. Het resultaat is een verbluffende mix van speelsheid en diepgang. Een stralende strip vol gevoel, vertrouwen en lichtheid. Bovendien geloven ze, net zoals een Guido van Driel, heel sterk in de kracht van het vertragen. Die aanpak is veel confronterender dan de hele vloot nieuwe strips die alsmaar sneller, sneller en sneller moeten. Hierdoor geniet je echt van de sympathie die de nieuwe pastoor ontwikkelt voor de dwarse timmerman Noël en dit alles onder de afkeurende blikken van drie kwezels. Het zal wel toeval zijn dat een plaatsvervanger van Jezus omgaat met een vaderlijke timmerman — haast een letterlijke Père Noël, de Kerstman — die worstelt met de bouw van een veel te grote ark, terwijl hij mentaal gekruisigd wordt door de lokale heilige drievuldigheid. En waarom blijft die alomtegenwoordige zwarte kat subtiel opduiken? En lijkt de commentaargevende weduwnaar weggelopen uit die andere microgemeenschap, Desperate Housewives? Om maar te zeggen, als lezer maak je van Magasin Général wat je wil. Lach je met de hete bokkenkloten, puzzel je of bewonder je de pure tekenpracht, deze strip blijft op alle vlak klasse.

Noot: zwaarverslaafde fans raden we graag de honderdzestig pagina's tellende, Franstalige, speciale zwart-witeditie aan. Je vindt er links de geschetste pagina van Loisel terug en rechts de uiteindelijke uitwerking van Tripp. Het geheel werd nog verrijkt met tal van foto's en kladjes. Het Québecois-taaltje moet je er wel bijnemen.



Deel 2: Serge

Deel 1 van Magasin Général had zijn start niet gemist. Het fijnproeverspubliek lustte er pap van. Ergens zal het wel te maken hebben met de stilaan onvoorwaardelijke trouw die Régis Loisel bij zijn lezers heeft opgebouwd. Zijn stripcurriculum is nochtans niet lang: twee topreeksen en een enkel one-shotje dat hij schreef voor een ander. Maar het bleef wachten op nieuw materiaal. Op Zoek naar de Tijdvogel is herleid naar een prequel met een momenteel te grote tussenpauze en op het laatste deel van Peter Pan (deel 6 verscheen in 2005) bleef het ook een paar jaar wachten. Magasin Général betekent een nieuw begin, in meerdere opzichten. Zo is er de unieke quatremains-samenwerking met Jean-Louis Tripp dat een soort derde tekenaar oplevert. Korte tijd na deel 1 verschijnt goddank dit tweede album. Loisel heeft zijn ritme gevonden. In 2007 verschijnt deel 3, het slot van deze minzame trilogiekomedie.* Als we er de verschillende stripfora op naslaan in binnen- en buitenland wordt gelijk met de complimenten over Serge reikhalzend uitgekeken naar deel 3. Waarom?...

Eigenlijk gebeurt er geen fuck. Er wordt geworsteld met verdriet, ja. Er kleven onderhuidse spanningen aan relaties tussen verschillende dorpsbewoners, dat wel. Je moet vooral tussen de regels lezen, ook dat. En er is de verteller die zijn mening geeft en je waarschuwt voor bepaalde personages. Neem hem weg en verdwenen is het laatste greintje ware spanning. Het zorgt ervoor dat je je als lezer bereid moet verklaren om mee te stappen op het voortkabbelende ritme van Loisel en Tripp.

Een aaneenschakeling van gebeurtenissen leiden naar de bereiding en het nuttigen van een feestmaaltijd en daaruitvolgend door kok Serge de oprichting van een restaurantje in het pittoreske, Canadese dorpje. Zonder dat het verveelt nemen de auteurs daarvoor trouwens hun tijd. De hoop echter op dramatische ontwikkelingen — met een dosis expliciete spanning in een hogere versnelling — wordt niet ingelost. Hoogstwaarschijnlijk is het ijdele en misplaatste hoop want wat wordt er in feite verwacht? De auteurs hebben daarmee alle touwtjes in handen. Volgens ons is Magasin Général een onuitgesproken liefdesverhaal waarin het integraal van de auteurs zal afhangen hoe het lot tussen Marie en Serge een al of niet bezegeld feit of een gemiste kans wordt.

Hoe dan ook is Magasin Général geen gemiste kans. In een tijd van fantasygeweld, kicks en thrills in actie- en avonturenstrips en auteursstrips met duidelijke standpunten is dit een rustpunt. En smakelijk zijn de opgediende gerechten ook.

*Ja, dat geloofden de auteurs en wij toen echt, maar de trilogie werd uiteindelijk een negendelige reeks.



Deel 3: De Mannen

De eerste twee delen van Magasin Général veroverden de harten van de stripliefhebbers. Deel 1 kozen de deelnemende lezers van De Stripspeciaalzaak tot beste album van het jaar in 2006 en klopte op de eindmeet de traditionele winnaar Murena. Deel 2 (dat in 2006 nog geen goedkopere softcoveruitvoering kende) werd het vierde beste. En dit zijn nog wat meer cijfers: oorspronkelijk was Magasin Général bedoeld als een trilogie, dan een vierluik, een reeks in vijf delen en nu op "een dubbele trilogie" zoals in een voorwoordje wordt vermeld. Het album loopt achter, want in een recent interview liet Loisel zich ontvallen dat Magasin Général uit "minstens" zes delen zou bestaan. Hier komt geen commercieel gewin bij kijken, want dan kon Loisel net zo goed teren op Peter Pan en Op Zoek naar de Tijdvogel, maar veeleer de rijkdom van de karakters over wie meer valt te vertellen dan drie albums.

Hoewel we tenvolle genoten van de rust en het lijdzame verteltempo van de eerste delen, snakten we niettemin naar wat meer actie. Met De Mannen komen we ruimschoots aan onze trekken. We hebben het uiteraard over album 3 in de reeks, niet over die mannen. We stonden er tevoren niet bij stil dat het Canadese dorpje verstoken was van de meeste mannen. Zij keren van hun wintercampagne terug en kunnen niet meteen overweg met het restaurant van Serge, of eerder met vreemdeling Serge zelf. Ze weigeren er een voet binnen te zetten. Marie is solidair en sluit haar winkel. Wat de jaloerse mannen niet konden voorspellen, is dat hun onwilligheid en boycot zal leiden tot een splitsing van het dorp. De mannen aan de ene kant en de vrouwen aan de andere kant. Het komt tot laaiende ruzies, brandstichting,... en afwijzing. Maar dat is de andere helft van het verhaal.

De tempoverhoging laat zich duidelijk voelen. De tachtig pagina's vliegen voorbij, mede veroorzaakt door de puntig gehouden dialogen. Loisel en Tripp springen bovendien van het ene personage op het andere over en het komt geeneens verwarrend over. Alles leest vlot weg en is makkelijk te volgen. Enkel voor de laatste pakweg twintig pagina's trapt het duo op de rempedaal om het verhaal een meer intimistische zwaai te geven. Een belangrijke onthulling komt daarbij uit de lucht vallen en zorgt voor een grote verrassing. Veel plezier ermee.