Sinds de Duitse stripauteur Reinhard Kleist met Cash - I See a Darkness bewees dat een biografie van iemand anders ook boeiend kan verteld worden, was het uitkijken naar ander vertaald werk van 'm. Dat is er nu met het one-shot The Secrets of Coney Island. Eigenlijk is het een bundel van drie verhalen, het ene al wat langer dan het andere. Ze spelen zich allen af in een typisch Amerikaanse kermis, maar dan wel een die doorheen de jaren in verval raakte: dat van Coney Island, in de jaren 1920 en 1930 HET attractiepark van de wereld waar circusfreaks en op sensatie beluste bezoekers elkaar troffen.

In verhaal 1 proberen de resterende kermisklanten de spirit van weleer te handhaven. Het zijn een bazige dwergvrouw, een stille reus, een goochelaar die toch nog één truc heeft die verbazing wekt... al is het maar bij zijn eigen zoon die als degenslikker zijn dagen slijt. Maar op een dag ontdekt de zoon iets wat hem vragen doet stellen over zijn vader, de andere kermisklanten en zijn ware afkomst. In verhaal 2 doet acteur Mickey Rourke zijn moeilijke reputatie alle eer aan bij de opnames van de film Angel Heart. Hij ontmoet in de buurt een vrouw met wie hij een avontuurtje beleeft. Maar waar is de vrouw na het nachtje vertier? In verhaal 3 komen we enkele van dezelfde personages uit verhaal 1 tegen, maar dan een flink aantal jaar later. Zij struinen mijmerend door het attractiepark dat nu helemaal verloren lijkt.

In een voorwoord geeft Kleist mee dat hij ter plaatse, in Coney Island nabij New York, inspiratie opdeed voor deze verhalen. En dat de lucht er vol hangt met verhalen. Wat zouden we graag nog meer van deze bundels lezen vol melancholie, de tragiek van aangekondigd verval en waar de harde realiteit de magie van een moment een kopstoot geeft.