De lancering van Lanfeust Queeste viel al meteen in het water nadat bleek dat deel 1 verkeerd was ingebonden en de kritiek op de hardcoveruitvoering en de hoge prijs voor een manga kwam vaker voor dan de uitgever lief was. Het eerste euvel is verholpen en bij de tweede kwestie onderstreepte Uitgeverij L het exclusieve karakter van de manga's die het uitgeeft: een beperkte oplage in hardcover (net zoals Boeddha en Ode aan Kirihito) en vooral voor de liefhebber... van het Troy-universum dan allicht.

In afwachting van een complete, herziene herdruk van Lanfeust van Troy, de cyclus waarmee het allemaal begon, is deze Lanfeust Queeste een verfrissende zoethouder. Niet alleen hervertelt Ludo Lullabi grosso modo het gekende verhaal, hij voegt er ook extra verhaallijnen aan toe, bijvoorbeeld in deel 2 het bezoek aan het havendorpje Jaklaar dat tegen steile kliffen is gebouwd. Daar wordt Nicoledes verkeerdelijk aanzien als een vervanger voor de verdwenen wijze uit het stadje. Lullabi graait nog meer uit de voordelentrommel die een manga met zich meebrengt. Niet vastgeklonken aan de beperkingen van een lengte van 48 pagina's kan hij scènes uitsmeren over meerdere pagina's. De eerste aanvaring met trol Hebus duurt meerdere hoofdstukken en is één dolle achtervolging waarin het gevaar van het monster sterker naar voren komt. Deze langere scènes komen niet eens over als het uitrekken van het verhaal om er zoveel mogelijk mangadelen uit te halen. Integendeel, Lullabi dondert erop los en smeedt naadloos oude en nieuwe scènes aan elkaar. De 192 pagina's per deel flitsen zo voorbij en ondertussen vermaak je je uitstekend, tenminste als je geen verzet aantekent tegen de manga-aanpak.

Speciaal met de bedoeling om een ander, vooral jonger publiek vertrouwd te maken met Lanfeust kregen de personages tevens een verjongingskuur. Meer nog dan in Lanfeust van Troy zweeft Lanfeust tussen zijn puberteit en het volwassendom in. Hadden de zusjes C'ian en Cixi zo geen buitenproportionele borsten, dan zouden we ons afvragen of ze al meerderjarig zijn. De actie spettert nog meer van de pagina's, de bewegingen knetteren van de dynamiek en belangrijke gebeurtenissen worden net zo imposant in beeld gebracht. Het grote verschil zit 'm in de humor. Hier geen besmuikte woordgrappen die je soms niet meteen doorhebt of stoutere situatiehumor. Een groter aandeel is er voor onnozele slapstick en het geplaag tussen Lanfeust en Cixi dat voor vonken en vuur zorgt. Het ging er bij ons in als zoete koek. Bij jou ook?