Het gevaar van gebundelde strookjessstrips is het ontbreken van de frequentie die de strips meestal in voorpublicatie kennen. Om er optimaal van te genieten, zou je uit zo'n album eigenlijk elke dag niet maar dan een pagina mogen lezen. Zo vallen de vele variaties op vaste thema's minder op (het kan wel eens too much zijn) en raken rode draden in een reeks na elkaar volgende stroken minder op. Dat laatste overkwam ons meermaals bij Heinz. Maar een album van Dirkjan, Esther Verkest of S1ngle verslinden we het liefst in één keer want da's pret van voor naar achter zonder oponthoud.

Kort & Triest valt tussen de twee in. Jean-Marc van Tol heeft een groot bestand bekende sprookjesfiguren om grappen op te baseren, maar je ziet 'm toch met plezier steeds terug kiezen voor Roodkapje, Pinokkio, Doornroosje, Klein Duimpje en andere geiten en wolven. Modernere fantasiepersonages als Harry Potter en The Lord of the Rings passeren ook al eens de revue.

Wij houden sowieso meer van Kort & Triest dan van Fokke & Sukke, dat een weergaloos succes kent in Nederland. Als Vlaming missen wij al te vaak de Nederlandse actuele achtergrond die ze hekelen, ook al kijken we dagelijks naar De Wereld Draait door waar De Laatste Show nog een puntje kan aan zuigen. Ook in niet-actueel gebonden cartoons kunnen de kanarie en de eend met hun ontblote piemels onze lachspieren zelden beroeren. Ach, eigenlijk zijn wij niet zo'n cartoonmensen. Geef ons maar het langere werk, in het geval van Kort & Triest dus toch al drie prentjes per grap. Het gemiddelde humorniveau ligt hier sowieso al hoger dan veel andere Nederlandse strookjesstrips.