Een nieuwe Bilal is altijd iets waar fans halsreikend naar uitkijken. Zijn eigenzinnige vertellingen en bloedmooie tekeningen staan altijd in voor een uur genieten. Hij sleept je helemaal mee in de sfeer van zijn verzonnen wereld.

Kenmerkend voor ook dit als western bestempeld verhaal is het sombere toekomstbeeld van deze wereld. Opnieuw schetst Bilal een wereld die ten onder gaat aan het natuurgeweld. Het zogenaamde Infarct is een klimaatverstoring die zich over de hele wereld heeft voorgedaan en veroorzaakte een verwoestend en ontwrichtend effect op onze planeet. De mens probeert te overleven en vervalt menigmaal in barbarij en kannibalisme. Toch moeten er nog enkele plaatsen op aarde zijn waar het nog goed toeven is. Dit verhaal vertelt over een groepje mensen op weg naar zo'n plaats. De route zal voornamelijk over zee gaan richting een doorgang, Straat S17.

Het is niet zomaar een willekeurig groepje dat we volgen. Een van hen is de onderzoeker Owles die op mensen heeft geëxperimenteerd. Hij is in staat geweest een mutatie bij mensen aan te brengen waardoor ze in staat zijn in dieren te veranderen. Bacon en Ana Pozzano zijn zo al gemuteerd tot dolfijn en weer terug naar hun menselijke vorm. Ook Owles, zijn vrouw en hun aangenomen dochter Kim zijn getransformeerd. Gedurende hun tocht leren we de consequenties van deze mutaties kennen. Het verhaal heeft een open einde. Bilal lijkt te propageren dat de mens weer aansluiting met de natuur moet vinden. Die volmaakte symbiose lijkt een nieuw hoopvol begin.