Na het overlijden van Don Lawrence aan het eind van het jaar 2003 namen Romano Molenaar en Jorg de Vos het tekenwerk van Storm over. Ondertussen verscheen twee jaar geleden het eerste album dat uit hun tekenpen vloeide. Wij waren toen erg enthousiast over het resultaat maar hadden toch enkele puntjes van kritiek, onder andere over de foutieve plaatsing van tekstballonnen en het vreemde woordgebruik van Martin Lodewijk.

Het lijkt alsof de makers van Storm rekening hebben gehouden met onze vorige bespreking want van onze toenmalige kritiek blijft vandaag niets meer overeind. De tekeningen van Molenaar en inkleuring van de Vos zijn nog steeds van uitzonderlijk hoge kwaliteit en komen bijna in de buurt van het onvolprezen meesterschap van Don Lawrence zaliger. Ook Martin Lodewijk heeft opnieuw degelijk werk geleverd: hij laat de Rode Satan in een boze bui zelfs hét woord van 2008 ("swaffelen") uitspreken. We denken zelfs dat dit de eerste vermelding is in een stripverhaal, corrigeer ons als we verkeerd zouden zijn.

In dit album komt Storms oude vijand Marduk opnieuw op de proppen. De oude theocraat is er deze keer slecht aan toe omdat een of andere snoodaard, de Rode Satan, de khi (de levensenergie van Marduk) op slinkse wijze blokkeert... Uiteraard moet Storm de problemen oplossen, deze keer met de assistentie van de knappe pirate Brandisse. Indien hij niet slaagt in zijn missie wordt zijn vriend Nomad letterlijk een kopje kleiner gemaakt.

Het verhaaltje van Storm leest lekker weg, maar toch missen we de briljante verhalen uit de oude Storms: De Doder van Eriban, Vandaahl de Verderver, de Wentelwereld,... Misschien wordt het tijd om Pandarve eens te verlaten en op zoek te gaan naar nieuwe horizonten? Niettemin zorgt De Bronnen van Marduk toch voor een halfuurtje leuke ontspanning!