DE FLEURY-NADALS 3 Benjamin 2
Daniel Hulet + Frank Giroud • GlĂ©nat (Grafica) 56 p. (HC)
|
|
Romantische love story |
|
Spin-offs... Ze zijn een goede manier voor een uitgever om de verkoop van albums omhoog te stuwen. Zeker als de hoofdreeks een hit was. En dat geldt zeker voor de reeks De Tien Geboden (meer dan een miljoen verkochte albums van de reeks, alleen al in het Frans) waarin we de boeiende geschiedenis van het boek Nahik leren. Een boek waarin een dromedariskaak met de laatste geschriften van de profeet Mohammed is beschreven. Een tekst die de huidige doctrines in de moslimleer flink doen schudden.
Deze reeks is een echte klassieker, maar hoe staat het dan met de spin-offs? De eerste spin-off is De Erfgenaam en beschrijft de huidige tijd en de spanningen die Nahik oplevert in de moslimwereld. De tweede spin-off, De Fleury-Nadals, blikt terug naar het verleden. Eigenlijk kan je het beschouwen als stukken verhaal die bij de directors cut weggevallen zijn, maar nu in de extended version worden getoond. De familie Fleury-Nadal heeft een belangrijke rol gespeeld in het creëren en verspreiden van het boek Nahik.
Het tweede en derde deel van deze reeks vormen een tweeluik, genaamd Benjamin. Aangestoken door Nahik, dat door zijn intussen overleden oom is geschreven, en door de prachtige aquarellen bij het boek droomt Benjamin van een leven in Egypte. Hij zitvol idealen en wil ook graag uit Frankrijk weg waar de strijd om een republiek telkens weer op verbittering uitloopt (we schrijven 1830). Wanneer hij in Egypte een jonge vrouw ziet die sprekend op een portret lijkt dat hem erg intrigeert, stort hij zich helemaal op zijn dromen. Een echte romantische love story ontwikkelt zich waarbij we langs alle clichés van Egypte komen. Een reis op de Nijl, het ontdekken van een graftombe, de valkuilen, de grafrovers en het verloren gaan van de schat. Toch is het mooi verteld. Zeker door de prachtige tekeningen van Hulet.
Deze auteur weet door zijn scheefgetrokken gezichten ieder een eigen karakter te geven. Door de prachtige decors is het een enorm sfeervol geheel. En zijn lijnvoering heeft ook altijd iets engs, zeker als je bekend bent met zijn vroegere werk zoals Macabare Sfeer. |
|
> ERIK HUBRECHSEN — februari 2009 |