Sinds verleden jaar hebben we weer een nieuwe sterauteur uit Frankrijk. Met zijn magistrale album Drie Schimmen brak Cyril Pedrosa definitief door. Deze prachtige grafische roman over het sterven van een kind en de verwerking daarvan door de ouders maakte enorm indruk. Het album won dan al enkele grote prijzen en in het Nederlands wordt het in maart herdrukt. Maar wat breng je als vervolg op zo iets succesvols?

Pedrosa heeft het over een andere boeg gegooid. Met AutoBio is hij op de humoristische toer gegaan. Of beter... de zelfspot. Vele jaren is hij actief geweest in de groene beweging van Frankrijk. Protesteren tegen kernafval, eindeloos vergaderen en enkel natuurvriendelijke producten consumeren. En juist dat neemt hij in dit album op de korrel.

Met zijn vrouw en twee zoontjes neemt hij het bewust leven bloedserieus. Hij foetert marktkoopmannen uit die mango's buiten het seizoen verkopen, rijdt rond op een Hollandse Batavus-fiets, doet zijn kinderen naar een kibboetsschool. Maar soms wordt het hem allemaal wat te veel. Dan koopt hij toch stiekem een heel slecht blikje knakworstjes, en zou hij zijn kinderen TOCH liever inschrijven in de privéschool Onze-Lieve-Vrouw van de Heilige Drievuldigheid. Het leven van een milieubewust gezin gaat in ieder geval niet over rozen blijkt wel uit dit boek. Bij alles wat ze kopen of doen gaat er eerst een discussie aan vooraf.

Of Pedrosa's strijdmakkers er mee kunnen lachen weten we niet, maar wij vinden dit in ieder geval erg grappig. De tekenstijl past weer prima in de nouvelle vague stijl van onder meer Blain, David B., Sfar en Trondheim. Opvallend is de inkleuring die vaak gebruikt wordt om de gemoedstoestand te benadrukken. AutoBio is dus een welkome aanvulling in het nog prille albumfonds van uitgeverij Glad IJs, een imprint van Casterman.