Met een gedurfde list wordt de Huzaar uit de gevangenis van Rome bevrijd. Eens te meer krijgen de krijgsmonniken van het Vaticaan een pak slaag van de Schorpioen en co. Er begint echter sleet te komen op de vechtlust van de Schorpioen, het hoeft allemaal niet echt meer... Marie-Ange, zijn vroegere liefde maakt furore aan het hof van Trebaldi als vertegenwoordiger van de Franse koning. Hoewel ze samen met haar broer de taak heeft Trebaldi met vleierei en geld gunstig gestemd te houden jegens hun vorst, is het toch vooral haar vrouwelijke charme die effectief blijkt te zijn. Er is ook nog Nelio Trebaldi, de broer van de paus. Hij laat zich door machtige tegenstanders van zijn broer voor de kar spannen. Zoals steeds bevindt de Schorpioen zich temidden van alle intriges. Het opduiken van enkele nieuwe spelers doet de Schorpioen weer ontwaken uit zijn sluiertoestand, tussen alle liefdesperikelen door zet hij er weer stevig de beuk in...

In dit tweede deel van de tweede cyclus graaft de Schorpioen verder in zijn eigen verleden. Langzaam maar zeker worden de omstandigheden van zijn moeders dood duidelijk. Ditmaal ontdekt de Schorpioen ook wie zijn vader is. We kunnen niet zeggen dat we dit cliché niet van ver zagen afkomen... al deelden beide auteurs mee dat de lezer nog niet alles weet. Verkeerd gedacht dus? Ook de schare nevenfiguren, die een kleine maar schijnbaar bepalende rol speelt, begint sterk aan te dikken. De homofiele Nelio is het toonbeeld van de corrupte noblesse ten tijde van De Schorpioen. Decadentie en machtsmisbruik... Laat ons eerlijk zijn, dit zou even goed een verhaal met Don Corleone in de hoofdrol kunnen zijn. Stephen Desberg veranderde De Schorpioen van een Indiana Jones-achtige serie naar een heus maffiaepos, waarvan de ontknoping met veel spanning op zich laat wachten.

De tweede cyclus van De Schorpioen mag dan iets minder avontuurlijk zijn, het geheel vormt een van de sterkste reeksen van het afgelopen decennium. Bovendien blijft elk nieuw deel een onvervalste topper. Het fabelachtige tekenwerk van Enrico Marini zit hier vast en zeker voor iets tussen. Sfeervol, haarscherp, technisch de perfectie benaderend. Kortom, de Negende Kunst op zijn best en een prachtig eindejaarsgeschenk.