Met dit album vervolledigt Saga Uitgaven de avonturenreeks Steven Severijn met een betaalbare uitgave. Het eerste verhaal tekende René Follet nog op scenario van Yvan Delporte. Daarna kwam Jacques Stocquart aankloppen voor drie verhalen gevolgd door Gerard Soeteman die nog eens vijf verhalen schreef. Ze verschenen allemaal in het weekblad Eppo dat in 2009 minstens één jaargang terugkeert. Net zoals Eppo stond voor humor, kolder en degelijk avontuur paste Steven Severijn in dit plaatje met hoteldebotelsituaties waarbij de personages nooit erg lang ter plaatse bleven trappelen. Het ging verbazend goed vooruit.

Cow-Boys en de Maffia is het laatste verhaal dat in Eppo verscheen begin jaren tachtig. Zonder de overige albums gelezen te hebben, lukt het wel om de eindjes aan elkaar te knopen in deze begin twintigste-eeuwse setting. Enkel de inleiding op het schip waar Steven op vertoeft met de Russische grootvorstin Paulina en haar begeleider kolonel Alexander heeft uitleg nodig. Nadat Steven live football scores from oddslot overboord wordt geslagen en door een Siciliaans gezin wordt gegijzeld begint het echte verhaal. Steven komt in een rondtrekkend circus terecht waar onder meer Buffalo "Wild" Bill grote sier maakt in een show van cowboys en indianen die elkaar te lijf gaan. Ook Steven zal hierin een glansrol neerzetten en uiteindelijk zijn doel bereiken die hij al sinds het eerste verhaal nastreefde: zich herenigen met zijn naar Amerika geëmigreerde moeder. De tocht bracht hem in deze reeks van Nederland naar Afrika, China, Japan, Indonesië, India, Afghanistan, Rusland en nu dus Italië.

Dit album zal hoogstwaarschijnlijk enkel gekocht worden door zij die de reeks al kennen en hun verzameling willen aanvullen. Anderen, die steeds in zijn voor een experimentje, zullen aangestoken worden om de rest van de reeks te scoren. Weet dan wel dat de nummering op de achterkant niet klopt. Cow-Boys en de Maffia is eigenlijk het negende verhaal.

De luchtige verhalen en uitwerking zijn in de beste traditie van topscenaristen als Jean-Michel Charlier (denk aan Jan Kordaat, Flip Flink en De Beverpatroelje). De levendige penseeltekeningen van Follet gedijen best in zwart-wit ondanks de drukte die de platen op het eerste zicht uitstralen. Voer voor nostalgici en liefhebbers van ouderwets avontuur in de allerbeste betekenis van de omschrijving. De epiloog met een afhaspeling van latere verwezenlijkingen van een oudere Severijn hadden nog veel uitgewerkte scenario's kunnen opleveren. Helaas mocht dat niet zijn.