Mislukt geneeskundestudent Jean-Baptiste Poulain is er van overtuigd dat de mens meer is dan een marionet in de handen van God. Mensen, ja ook gewone boeren, hebben een psychologisch onderbewustzijn. Volgens de jonge Fransman betekent dit dat je enkel door eenvoudigweg te luisteren zogenaamde getormenteerden kan bevrijden van hun kwelgeesten. Al snel krijgt de voorloper van Freud een gevreesd aura. Men fluistert dat deze doodsman zelfs in staat is om demonen en geesten in het hiernamaals te trotseren, als een echte heer van de dolende zielen. Poulains zienswijze is zelfs in de Parijse verlichte kamers een al te revolutionaire gedachte. Iedereen kijkt hem buiten. Iedereen, behalve de Andalusische gravin d'Almédia. Zij nodigt Poulain dan ook uit naar haar salon in San Fernando. De boottocht verloopt rustig en amoureus tot de bemanning het gestrande wrak van De Voorzienigheid in het vizier krijgt.

In 2003 staakte Dargaud na amper twee deeltjes de vertaling van deze strip. Was het de loodzware reekstitel die als een tang sloeg op de aan Peyo schatplichtige tekeningen? Was de 4.99 euro een financiële brug te ver voor jouw budget? Of had de uitgever eenvoudigweg gewoon geen goesting meer? Feit is dat er toen op verschillende stripfora een terechte klaagzang werd opgezet. Deze reeks van rijzende ster Fabien Vehlmann had immers potentieel zat. Bovendien werd het derde deel De Voorzienigheid bedolven onder de Franse sternoteringen. Vandaag kunnen ook wij eindelijk genieten van deze strip die zonder voorkennis gelezen kan worden. Alle lof blijkt gelukkig terecht. Het scenario is een ideale combinatie van actie, romantiek en psychologische diepgang, wars van alle goedkope Hollywoodpathetiek. De jonge Poulain zal altijd een voorbijganger blijven die zich laat meedrijven in de dramatiek. Een rustig leven wordt hem hopelijk pas gegund na zijn dood.

Bonhommes tekenstijl is duidelijk ten goede geëvolueerd. De mosterd werd nu meer gevonden bij de jonge Dodier en de gedetailleerde Pratt... die laatste plaat is zo mmmm. Sober als het kan. Vol als het zich opdringt. Maar bovenal efficiënt en gezegend met een kleurenpalet dat volledig ten dienste staat van de spanning.

Het blijft een mysterie waarom deze prima strip vijf jaar terug niet werd vertaald. Gelukkig heeft het album en de reeks nog niets aan spankracht ingeboet. Integendeel.