Vincent Mallié over De Grote Dode 5	02/04 TOP
Onderstaande bijdrage van Paul Giner verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 76 van december 2014. COMMENTAAR BIJ PAGINA 6 Over contrast: "Momenteel heeft men het over de economische crisis en malaise en De Grote Dode heeft het ook over de economische crisis en malaise! Alle gekheid op een stokje, de huidige maatschappij zoals wij die in beeld brengen, is bekend bij de lezers, de reis in het parallelle kleine wereldje is veel exotischer. Het grafisch contrast tussen de twee universa was nog niet eerder zo sterk aanwezig, zowel op het gebied van het verhaal als de tekeningen, maar ook wat betreft de inkleuring van François Lapierre. De belichting op de pagina's is de ene keer quasi afwezig en de andere keren schijnt het opvallend sterk." Over veranderingen: "Door de veranderingen is elk deel van De Grote Dode bijna een nieuw verhaal in een nieuwe wereld. Het is onmogelijk om in de routine te vervallen of voor gemakzucht te kiezen. Ik heb tijd besteed aan het overbrengen van natuurlijke elementen als regen, hagel, de gevolgen van een aardbeving. Om het sombere te accentueren, moest ik een goede kadrage, een goede inkting — smeriger — en goede houdingen voor onze personages vinden. En ook al mag het maandenlang tekenen van regendruppels het moraal een beetje ondermijnen, het blijft leuker dan het tekenen van de Arche de la Défense!" Over correcties: "Een keer het album af was, kostte het me nog eens twee maanden om mijn platen te corrigeren of diverse elementen te verbeteren. Dat was het geval voor het nieuwe nevenpersonage Antoine, die ik meerdere keren heb hertekend voordat ik hem goed had. Dat gebeurt via kledij, attitudes, maar ook hoe hij overkomt." COMMENTAAR BIJ PAGINA 7 Over na de ramp: "Ik heb zelf nooit een natuurramp meegemaakt — hout vasthouden! — en ik moest me dus inbeelden hoe straten er kunnen uitzien na een aardbeving. Vandaar de dekzeilen over de gebroken ramen, maar ook enkele brandende wagens. Het moest geen Mad Max-decor worden, maar zulke elementen geven een loodzware sfeer weer." Over ecologie: "We zijn allen begaan met de ecologische problemen, ook al lijkt het momenteel geen prioriteit te zijn voor de internationale regeringen. Het is een basis om op terug te vallen, maar De Grote Dode is lang geen militante strip. Iedereen is het erover eens om zijn gedrag aan te passen en de zaken te verbeteren, ondanks de milieuproblemen die soms abstract overkomen. Logisch, want de gevolgen worden pas binnen tien, vijftig, honderd of nog meer jaar verwacht." Over 50% nederigheid en 50% trots: "Sinds het eerste deel is mijn tekenstijl het resultaat van 50% bescheidenheid en 50% trots. Zoals veel tekenaars zou ik graag de mooist mogelijke boeken ter wereld maken, me bewust zijn van mijn zwakheden en bekwaam zijn om ze te verbeteren, en dus nederig zijn en luisterbereid voor de feedback van personen rond me." Over papier en plakband: "Mijn nogal traditionele manier van werken is niet veranderd. Ik verkies papier, lijm, schaar en plakband boven de computer als hulpmiddel waar ik me weinig van bedien. Een gevolg van die collages en opgeplakte correcties is dat mijn originele platen er nogal bij elkaar geplakt uitzien. Dar hou ik van!" COMMENTAAR BIJ PAGINA 8 Over Macara: "Macara, de hermafrodiete priesteres is lang van gestalte, met een simpele manier van bewegen. Ik kijk er niet bijzonder naar uit om haar te tekenen, maar ik hou wel van 'r. Ik heb haar doorheen de verhalen wat veranderd, een detail hier en daar zonder iets aan de basis te veranderen." Over evoluties: "Ik heb Erwan lang links laten liggen voordat ik 'm vastlegde. Placide vertegenwoordigt een ontzettende rust voordat hij meer en meer initiatieven toont terwijl hij minder en minder de zaken ondergaat. Terwijl hij psychologisch veel evolueerde, werd hij ook uiterlijk verfijnder omdat hij meer moest bewegen. Onze personages zijn niet statisch. Kijk maar naar Pauline. Van een onverdraagzame Parisienne en lerares in het eerste deel naar een vrouw die gevoeliger is geworden." Over symmetrie: "Régis en Jean-Blaise hebben duidelijk gehamerd op de symmetrie van de prenten op pagina 7 en 8 met Erwan en Blanche op de ene kant en priesteres Macara en Somber op de andere kant van de pagina. Ik moest dat idee accentueren via de bladschikking, de kadrage, de onomatopeeën. Die onomatopeeën maken deel uit van de tekeningen en kunnen enorm veel zaken suggereren. Franquin, een meester op dat gebied, tekende extreem levendige onomatopeeën." Over het skelet: "Als een scenarist je voorstelt om een grote prent te tekenen met een gigantisch skelet, is er niets aangenamer dan dat! Op zich heeft een skelet niets origineels, maar de grootte, het gigantische, schept het fantstische. Het was nog werken om de structuur van de beenderen te bepalen en de planten die er na verloop van tijd mee vergroeiden. Een puur plezier." COMMENTAAR BIJ PAGINA 9 Over Somber en Blanche: "Voor het tekenen van Somber en Blanche volstond het om mijn oudste dochter en mijn jongste zoon te observeren in hun manier van bewegen en hoe ze zich gedragen. Een goeie documentatie! De personages overgieten met een sausje uit een parallelle wereld was de volgende stap. Jean-Blaise en Régis hadden het idee om Blanche een zwembril te geven om haar blik te verbergen. Het gevolg is dat het kleine meisje er schattig uitziet door haar kinderlijkheid, maar ook iets verontrustends heeft door haar gedrag." Over vrijheid voor de decors: "De wereld van Op Zoek naar de Tijdvogel afwisselen met die van De Grote Dode was geen probleem voor me. Enkele jaren geleden sprong ik al van de ene serie naar de andere met De Aquanauten en L'Arche. Zo kan ik energie en frisheid behouden voor de projecten, zonder me uit te putten. Ik word het dus niet moe om decors in de natuur te tekenen die een grote vrijheid en mooie composities toelaten. Dat is zeker het geval voor de Bretoense decors, maar nog meer voor die uit de parallelle wereld. Ik heb nooit de indruk dat ik rondjes draai." Over 100% De Grote Dode: "Aan een mythische serie als Op Zoek naar de Tijdvogel werken beviel me uitermate. Het was echter meer en meer een probleem om beide series onder mijn hoede te nemen temeer omdat De Tijdvogel zoveel werk vergt. Omdat De Grote Dode me tot de orde riep en omdat deze serie me meer eigen is, had ik zin om terug mee bezig te zijn en me er voor 100% aan te wijden. Ik doe dus door tot het einde van de serie zonder er nog afstand van te nemen."

Vincent Mallié over Op Zoek naar de Tijdvogel - Voor de Zoektocht 4	08/02 TOP
Onderstaande bijdrage van Damien Perez verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 65 van december 2013. COMMENTAAR BIJ PAGINA 10 Over de arena: "De introductieprenten moeten de lezer onmiddellijk in een specifieke sfeer brengen. Hier wilde ik een soort arena, vandaar de ietwat hogere ruimte rond de vechters. Dit gevecht tussen Bolster en de Jager is de finale van de opleiding van de jongeman." Over de kadrages: "Ik heb gespeeld met de kadrages en de symmetrie. In het voorgaande album, De Weg van de Jager, kadreerde ik telkens de Jager op een manier dat hij boven Bolster staat. Hier staan ze in eenzelfde verticaliteit, recht tegenover elkaar, op volslagen gelijke voet. De zuilen rond hen, zelf ook massief en stijf, versterken de indruk van kracht." Over platen tonen: "Régis en Serge bezorgen me een scenario met tekst en dialogen voor elke prent. Ik lay-out ze dan zelf op mijn eentje. Om de vijf of tien afgewerkte platen stuur ik ze naar hen op. We discussiëren er samen over en zetten de prenten die we niet geslaagd vinden opzij, ofwel omdat de tekening niet overkomt ofwel omdat de bedoelingen van het scenario niet werken." Over herwerkte prenten: "Vervolgens herwerk ik de afgekeurde prenten. De prenten 2 en 5 zijn hertekend. In het begin bevatte deze strook zes prenten die het een beetje onleesbaar maakten. We hebben het naar vier herleid. Daarna zochten we naar een goeie aansluiting. Moesten we inzoomen op de voeten van de Jager die afwijkt om de vuistslag van Bolster te ontwijken? Op zijn gezicht? Ik heb het hertekend tot we de meest bevredigende formule vonden. Uiteindelijk had ik een voorraadje van zo'n honderd ongebruikte prenten. Niet erg want ik wilde geen enkele spijt hebben bij het verschijnen van Ridder Bolster." COMMENTAAR BIJ PAGINA 11 Over de Jager in beweging: "De Jager beweegt heel weinig en moet alleen indruk maken met zijn voorkomen. We moeten hem dus gevaarlijk, efficiënt maken, maar zonder hem te vermenselijken door te typische bewegingen. Ik wilde tot elke prijs vermijden dat hij zich gedraagt als Bolster die het gewoon is om vuistslagen uit te delen. Zo'n houding zou het personage gedemystificeerd hebben. Om hem toch wat omvang, grootsheid mee te geven, speelde ik met de plooien van zijn kleren. Zelfs bij triviale bewegingen bewegen de mouwen nog gewichtig mee." Over echte motieven voor een eigen versie: "Voor de tempel, waar het duel gehouden wordt, baseerde ik me op antieke motieven in Engeland. Nadat ik er mijn gang mee ging, zijn de oorspronkelijke motieven niet meer te herkennen. Da's van geen belang, ik gebruik werkelijke basissen voor een logische constructie die mijn tekeningen geloofwaardiger maken. Régis Loisel doet niets anders door zijn dierlijke wezens te baseren op echte dieren, wat hen een soldide anatomie meegeeft." Over Darth Vader: "Het acteerspel van de Jager is erg beperkt. Dat valt niet mee om hem emoties te geven. Ik heb lang nagedacht over het probleem. En ik kwam tot de conclusie dat de Jager nagenoeg een logo is dat op zichzelf staat. Er hoeft hoegenaamd niets aan toegevoegd te worden. Bij hem schuilt alles in de dialogen die zijn humeur weergeven. Ik zie hem als Darth Vader, die zelf ook ondoordringbaar en expressieloos is wiens cape nooit beweegt! Voor de cover van De Weg van de Jager stelde ik kleren voor die meegolven met de wind. Régis legde me uit dat het personage stijf en onbeweeglijk moet blijven in alle omstandigheden..." COMMENTAAR BIJ PAGINA 12 Over zijn voorgangers: "Bolster heeft een baard en begint op het volwassen, norse personage te lijken uit Op Zoek naar de Tijdvogel. Zo heb ik hem het liefst! In De Weg van de Jager had ik het wat moeilijk om me de jongere versie van Lidwine en Aouamri eigen te maken. Ik heb geprobeerd om zijn uiterlijk te laten evolueren zonder de logica te doorbreken van mijn voorgangers die er elk op hun manier in slaagden de mix van kracht en goedmoedigheid van het personage te vertalen." Over de neus: "Het scenario van dit album hielp me hem te evolueren. Na jarenlange training is het logisch dat Bolster gespierder is en een baard heeft! Maar ik wilde geen man van staal. Zijn gezicht varieert nog wat van de ene prent in de andere. Ik speel veel met zijn neus, meer of minder gehavend volgens de emotie die ermee gepaard gaat." Over de overzichtsprent: "De overzichtsprent komt niet voor in het oorspronkelijke scenario. Hun gevecht was verdeeld in meerdere vuistslagen, stoten met de benen en sprongen in de lucht. Het idee was goed, maar het werkte niet als tekening. Ik stelde voor om het meer te suggereren dan te tonen, vandaar het landschap met de onomatopeeën die eruit weerklinken. De afwezigheid van dialogen geeft meer kracht aan degene die volgen." Over de laatste controle: "Alle platen zijn op die manier heruitgevonden tijdens het maken ervan, en soms zelfs na het afwerken ervan, want ik gun mezelf altijd enkele maanden nadat ik ze getekend heb om na te gaan of de aaneenschakeling van de platen werkt. Ik heb een een en ander in mijn atelier gefilmd en op op YouTube geplaatst." COMMENTAAR BIJ PAGINA 13 Over de trema's: "Ik kies de onomatopeeën op basis van degene uit de voorgaande albums. De trema's maken deel uit van de handelsmerken van de Zoektocht! Mijn onomatopeeën maken net zoals mijn lettering deel uit van de plaat. Een van mijn pleziertjes als tekenaar is een afgewerkte plaat te aanschouwen." Over het contact met papier: "Ik werk op de traditionele manier met platen vol plakband en collages. Ik hou van het contact met mijn platen, en ik ruik graag de Chinese inkt en de gouache. Zolang ik op die manier kan werken, ga ik door, ook al doet de computer zijn dienst. Een tekstballon digitaal verplaatsen is makkelijk. Ik moet hem integendeel uitknippen, opnieuw opkleven en het gedeelte hertekenen waar ik heb geknipt! En al dat werk verdwijnt bij het inscannen voor het drukken kan beginnen. Gelukkig kunnen bezoekers op tentoonstellingen zich realiseren dat er een menselijk wezen achter elke plaat staat, en dat hij er vaak nog op gezweet heeft!" Over de inkleuring: "De inkleuring van François Lapierre accentueert wat Régis, Serge en ik willen tonen. Hij geeft de bedoelingen door en isoleert de belangrijke zaken zonder dat we hem moeten sturen. In de prenten 6 en 8, waar de woede van Bolster wordt getoond, verhoogt hij subtiel het kleur rood." Over verder gaan: "In prent 7 kleurde hij de Jager in twee kleuren in, wat hem een heel koude uitstraling geeft, als tegenstelling voor de kleuren die de toenemende woede van Bolster weergeven. De openingsprent bestaat uit groene en grijze tonen, de daaropvolgende prenten wisselen de twee tonen af. Omdat hij zelf ook tekenaar is, weet François de esthetiek te behouden en gaat hij als het ware verder dan de verstrekte informatie."