Thomas von Kummant en Benjamin von Eckartsberg over Gung Ho 3	03/04 TOP
Onderstaande bijdrage van Sonia Déchamps verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 104 van juni 2017. COMMENTAAR BIJ PAGINA 44 Thomas von Kummant over vrije natuur: "In deze post-apocalyptische wereld is de natuur weer vrij. Ik wilde de omgeving een beetje opzetten als een old school vakantiekamp. Onze referenties zijn het zuiden van Frankrijk, Spanje en Italië. We gebruiken veel foto's die we op het internet vinden." von Kummant over de casting: "Ik creëer mijn personages zonder precies model. Ik laat mijn potlood de vrije loop, en op een bepaald moment denk ik: 'dat is 'm!' alsof ik aan het casten ben." von Kummant over Kingsten: "Miss Kingsten moest charismatisch en aantrekkelijk zijn. Ze is de chef, een complex personage. Dat moest aan haar te zien en aan te voelen zijn. Ze moet beslissingen nemen die ze liever niet neemt. In dit geval de verbanning van Archer. Door haar aan het raam te zien, begrijpen we dat ze zich afvraagt of ze wel het juiste heeft gedaan." von Kummant over Bagster: "Bagster kan doen wat hij wil in deze gemeenschap. Benjamin en ik hebben veel gediscussieerd voor we dit personage ontwikkelden. Iemand met een zonnebril is altijd een beetje angstaanjagend. Het is onmogelijk om te weten wat hij denkt." von Kummant over filmtechnieken: "Benjamin en ik wilden echt een verhaal vertellen alsof het een film is. We vragen ons af hoe we het zouden filmen. We zoeken naar het scheppen van een sfeer, naar het aanwakkeren van een ritme dat het verhaal echt ondersteunt. Het horizontale beeld in de eerste prent is zoals een traveling shot. Meteen daarna komen er kleinere prenten met verschillende standpunten. Ik zou me deze decoupage best in een film kunnen voorstellen." COMMENTAAR BIJ PAGINA 45 von Kummant over drie stroken: "Ik heb besloten om altijd drie stroken te gebruiken, maar binnen die stroken kan ik spelen met verschillende groottes die het ritme beïnvloeden. En dan is er ook nog het standpunt: je kan dicht bij een personage staan, of erachter, of je wat verder verwijderen... Ik denk veel na over de camerastandpunten." von Kummant over beter doen: "Ik probeer van het eerste tot het laatste deel dezelfde stijl aan te houden. In vergelijking met het eerste deel focus ik me nu meer op de compositie van naast elkaar liggende pagina's. Er is misschien een betere positie van de verschillende elementen mogleijk, een manier om het verhaal beter te vertellen. Ik probeer altijd beter te doen, dus als je me vraagt of ik van het derde album houd, zal ik je zeggen: 'Nee! Ik wil het beter doen.'" von Kummant over het weer: "Deze Gung Ho zit vol emoties. Samen met Benjamin willen we de gevoelens van de adolescenten benadrukken. Als het op deze platen regent, als het onweert, komt dat overeen met een heel triestig moment voor de personages. Hier verliet Archer net de kolonie. Het weer is intiem verbonden met ons verhaal." von Kummant over het vreemde violet: "Het kleur violet geeft een vreemd gevoel. Ik heb het gebruikt voor de scènes met Miss Kingsten. In de volgende prenten is het gevolg van haar beslissing te zien: Archer rijdt in de regen met de beesten achter hem aan. Hij staat onder hevige druk. We weten niet zo goed waar hij heen gaat. Later komen we bij Miss Kingsten terug, dus duikt het violet weer op. Die aansluiting leek me interessant." COMMENTAAR BIJ PAGINA 46 Benjamin von Eckatsberg over liefde: "Het is onmogelijk om het niet over liefde te hebben in een verhaal over adolescenten. Op die leeftijd ben je romantischer, beleef je alles op een veel heftiger manier dan op je dertigste, veertigste of vijftigste. Yuki is een van de redenen waarom Zack zich in de kolonie wil integreren. Voor hem is het alsof hij een familie vindt, een thuis. Hij wil geen lone wolf zijn, maar deel uitmaken van een groep en de maatschappij ten goede veranderen. Yuki is ook beïnvloed door Zack. Zij komt ook van buiten, met haar vader die wapen- en gevechtstraining komt geven. Hij traint haar heel hard omdat hij geobsedeerd is door haar veiligheid. Daar moet ze vanaf raken. Zack toont haar de weg naar de vrijheid." von Kummant over de broers: "Ik ben gehecht aan die twee broers. Ik hou van hen. En ik ben blij dat er in het volgende deel flashbacks over hen komen. Ik amuseer me al bij het idee hen jonger te tekenen met langere haren." von Kummant over het hele verhaal: "Benjamin heeft al het hele verhaal geschreven. Ik weet wat er zal gebeuren en daardoor kan ik dit wereldje ontwikkelen zonder een valse noot. Ook als je voor een film werkt, moet je het script op voorhand kennen voor je begint te werken. Ik denk nochtans niet dat het vaak voorkomt dat een scenarist al alles heeft geschreven vóór de tekenaar begint te tekenen. Dat is een luxe. Als ik bijvoorbeeld weet welke personages belangrijk worden in het vervolg, kan ik me hen van bij het begin perfect voorstellen." COMMENTAAR BIJ PAGINA 47 von Kummant over de samenwerking: "Binnenkort werken Benjamin en ik al twintig jaar samen. In het begin botsten onze ego's weleens. Nu is dat gekalmeerd. We kunnen praten, ideeën uitwisselen om de beste oplossingen voor ons verhaal te vinden. Benjamin schrijft, daarna werk ik het storyboard uit, daar praten we over, en we beslissen over te gebruiken beelden." von Kummant over bijleren: "De technologie evolueert razendsnel, we kunnen almaar nieuwe dingen leren op de computer, nieuwe 'pennetjes' ontdekken, filters, hoe je texturen moet gebruiken, de combinatie van verschillende programma's... Ik zoek elke dag nieuwe manieren uit waardoor ik, met hetzelfde design, de vierhonderd pagina's van Gung Ho kan creëren op een eenvoudiger en meer ontspannen manier." von Kummant over de computer: "Potlood, inkt, rechtstreekse inkleuring... Ik mis het allemaal. Maar om de speciale sfeer van Gung Ho te creëren, was de computer de juiste keus. Ik heb enkele beelden gemaakt zoals in Gung Ho met acrylverf op een houten paneel. Die techniek kostte me veel meer tijd dan met de computer." von Eckatsberg over rockster Archer: "Door de tekeningen van Thomas voeg ik soms nieuwe dialogen toe. Hier bijvoorbeeld klimt Archer op de toren. In de scène daarop kijkt hij naar de beesten die met enkel hun geschreeuw zijn publiek vormen. Dan speelt hij gitaar als een rockster. Oorspronkelijk had ik geschreven dat een terneergeslagen Archer gewoon gitaar speelt. Dat was normaler."

Benjamin von Eckatsberg en Thomas von Kummant over Gung Ho 2	17/10 TOP
Onderstaande bijdrage van Sonia Déchamps verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 78 van februari-maart 2015. COMMENTAAR BIJ PAGINA 48 Benjamin von Eckartsberg over het landschap: "Een mooi landschap, een meer, bergjes zoals je die vindt in Italië, met kleine dorpjes op de bergtoppen... Ik wilde dat de lezer zelf zin had om in dit kleine paradijs te zijn. Vervolgens wordt de dreiging alsmaar aanweziger waardoor het paradijs de hel wordt." Benjamin von Eckartsberg over een plek in de wereld: "We duiken in een spooklandschap. Dit is onze wereld, maar dan een wereld waarin al een tiental jaar niemand leeft. Een plaats in Europa waar roofdieren de mensen vervingen. De mens staat niet meer aan de top van de voedselketen." Thomas von Kummant over location hunting: "Benjamin had het hele verhaal al geschreven voordat ik het begon te schilderen. We hebben veel tijd gespendeerd aan het ontwikkelen van de locaties door ze ter plaatste te gaan bezoeken alsof het om location hunting voor een film ging. We verzamelden veel foto's uit het zuiden van Frankrijk, uit Italië en Spanje voor dit verhaal. Je moet weten in welke decors het verhaal zich afspeelt om het te kunnen vertellen." Over hormonen: "Salim en Zack moeten de wacht optrekken. Zack overtuigt Salim om in de plaats de meisjes te gaan bezoeken die een beetje verder op wacht staan. Ze nemen een risico. Op zo'n leeftijd, waarop je bent aangevallen en er levend uitkwam — in hun geval toch —, moet je je wel almachtig voelen. En dan neem je makkelijker risico's. En vergeet de hormonen niet! Als jongeling nam ik risico's die ik vandaag niet meer zou nemen. Alles komt terug. De dingen die ik toen uitvrat, maken me nu zenuwachtig als ik jongeren ze op hun beurt vandaag zie uitvreten." COMMENTAAR BIJ PAGINA 49 Over licht en donker: "Het is niet moeilijk om de nacht weer te geven, alles is gewoon een beetje blauwer. Het valt me moeilijker om een zonnige, stralende dag weer te geven met heldere kleuren en lichtreflecties." Over bloemetjes plukken: "In post-apocalyptische verhalen is over het algemeen alles grijs en grauw. Dat wilden wij anders aanpakken door de romantische kant van jongeren te tonen op een plaats die idyllisch genoeg lijkt om er een vakantie door te brengen. Een plaats waar de lezer zin bij heeft om er zelf te verblijven. Dus met veel licht en in een prachtig klimaat. En vol bloemen die de jongens kunnen plukken om aan meisjes te geven." Over het gevaar in de bosjes: "Deze eerder luchtige scène toont twee jongens met maar één voornemen: een bezoekje brengen aan twee meisjes. Het had bij ons om de hoek kunnen gebeuren, maar hier moeten ze een heel gevaarlijk gebied oversteken. Elk bosje kan een beest verstoppen dat hen kan verscheuren." Over de rode trui: "Door hun kapsels en kledij drukken jongeren een zekere manier van zijn uit. Dat is belangrijk voor hen, hun kleren hebben geen praktische rol. Onze jongeren hebben alleen maar oude kleren ter beschikking die uit de grote stad komen. Kleren die misschien uit onze eigen tijd dateren en die ons dus vertrouwder lijken. De rode trui van Salim, die hij rond zijn middel draagt, kreeg hij van Sophie die bij de uitdeling van de kleren werkt. Salim, die veel van Sophie houdt, is gehecht aan deze trui." COMMENTAAR BIJ PAGINA 50 Over personages ontwerpen: "Ik heb de meeste personages snel gevonden. Benjamin was zelf een illustrator, we hebben ze dus samen kunnen ontwerpen. Zack zag er in het begin helemaal anders uit, meer 'fashion', minder naturel. Ik dacht dat het niet aansloot bij het verhaal. Benjamin zag de andere broer, Archer, molliger, dikker, minder mooi dan de jongen die ik tekende." Over dochters observeren: "Ik moet de personages kunnen begrijpen om me hun uiterlijk voor te kunnen stellen. Ik heb mijn twee jonge tienerdochters lang geobserveerd en heb me geïnspireerd op hun gebaren en hun expressies." Over hartjes en penissen: "In de tweede prent zie je op de deur een gekerft hartje in het hout. Overal op deze plaats zijn er tekenen van leven. Aan de andere kant van de deur (zie volgende pagina) zie je dan weer een penis. Minder romantisch. Op de trap staat graffiti. We wilden dat deze locatie geloofwaardig is. Het zou om een oud vakantiehuis kunnen gaan dat gekraakt werd. De graffiti kan dateren van voor de witte plaag, maar het kan ook het werk zijn van onze jonge bewakers. Een jong meisje uit de tv-serie Top of the Lake stond model voor het personage Yuki." Over inspanningen: "In de laatste prent is Zack gegeneerd, hij staat onder druk want van Salim weet hij dat hij Yuki met ontbloot bovenlijf zag, enkele pagina's terug. Het idee om met haar te praten, maakt hem zenuwachtig. De juiste expressies vinden, is moeilijk. Ze moeten gepersonaliseerd zijn en aan elk van hen hun eigen manieren en expressies geven. Dat vergt een grote inspanning, maar dat is ook het plezierigste deel van mijn werk." COMMENTAAR BIJ PAGINA 51 Over collage van technieken: "Ik mis het tekenen en schilderen met de hand, maar deze stijl had ik niet zonder Photoshop kunnen creëren. Het is noch tekening, noch schilderij, het is eerder een collage van technieken. Met veel textuur. Ik knip alle elementen los van elkaar en gebruik ze als silhouet en ik ga eroverheen als met een spons. Ik probeer de juiste kleuren te gebruiken, diepte te creëren, een sfeer op te roepen, wat ik allemaal niet zomaar met de hand had kunnen bekomen." Over silhouetten: "In Frankrijk tekenen veel getalenteerde auteurs in de klare lijn zodat het me voorzichtiger leek om hen niet op hetzelfde terrein te bekampen. Ik heb het dus anders aangepakt, zonder contourlijnen, met simpelweg een soort silhouetten." Over gevoelens: "In de tweede prent kan je de littekens in het gezicht van Zack zien. Enkele jaren geleden kostte een aanval van rippers het leven van zijn ouders, hij ontkwam zelf nauwelijks aan de aanval en kon zich maar net redden. De adolescentie is het mooiste moment in het leven. Je voelt je niet verantwoordleijk en de wereld hoort jou toe. Het is fantastisch om te zien hoe men zal reageren onder grote druk. Stel je de gevoelens voor van de adolescenten in een post-apocalyptische wereld. In tegenstelling tot de meeste post-apocalyptische verhalen baadt ons verhaal niet in de dood. Het behandelt gevoelens van jongeren in buitengewone situaties." Over regels: "Er bestaan regels in het fort Apache. Je kan er producten verdienen om feest te vieren. Maar de adolescenten zijn niet geacht de zaken te hebben die je onderaan de pagina ziet. Maar Archer is heel vindingrijk..."