Alle bijdragen van Thierry Girod aan de rubriek De Commentator bundelen we op deze pagina.

Klik verder naar de volgende onderwerpen:
• 26/01/2013 Met Durango 16 neemt Thierry Girod voorlopig afscheid van de populaire westernreeks. Bij vier pagina's heeft hij het over beweging, Durango's Mauser, de nieuwe generatie vijanden, Durango's dood... en forellen!
 
Thierry Girod over Durango 16
26/01
 TOP
Onderstaande bijdrage van Jean-Pierre Fuéri verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 54 van december 2012.
COMMENTAAR BIJ PAGINA 8
Over de beweging: "Ik ben altijd op zoek naar beweging. Die zoektocht begeesterde ook Joe Kubert, Frazetta, tot Hergé en Jacobs. Soms is het aartsmoeilijk.Hier denk ik dat ik me goed uit de slag heb getrokken. De eerste prenten lijken statisch, maar ik heb geprobeerd om te laten aanvoelen dat de jonge indiaanse op de vlucht, lichtjes voorovergebogen, gaat vallen. Wat Durango betreft, is hij klaar om te schieten. Twee ingehouden bewegingen voor de explosie van geweld."

Over bewegingsspecalisten: "Dé bewegingsspecialisten in de strip zijn de tekenaars van humoristische strips. Ik bewonder de levendigheid van een Serge Carrère bij Leo Loden waarin de personages van het blad lijken te springen. Het is bij anderen dan weer een jammerlijke trend om te vaak foto's te gebruiken. Door Photoshop veranderen sommige strips in fotoromans."

Over het logo van Durango: "Zijn fameuze Mauser is quasi het logo van Durango. Het volstaat die te tonen. Onnodig het hele personage te tekenen om te weten wie zal schieten. We kunnen zelfs, zoals onderaan, enkel de loop met zijn karakteristiek schuin vizier tonen. Ik heb er eens een gekregen... van plastic. Ik verafschuw geweld. En ja, ik bezit wapens, zoals een Winchester 76, maar die zijn om aan de muur te hangen."

Over het inzoomen: "Je kan ook beweging creëren door in te zoomen zoals onderaan de pagina. Het is een kenmerk die is gelanceerd door Amerikanen zoals Robert Parrish in The Wonderful Country met Robert Mitchum. Hitchcock zocht ook altijd naar een voorwerp, bijvoorbeeld een telefoon, om vooraan in beeld te zetten. Sergio Leone dreef die methodiek naar het hoogtepunt met zijn wapens."
COMMENTAAR BIJ PAGINA 9
Over pin-ups: "Ik teken graag indianen. En indiaansen. Verder in het album staat Windbird veel naakter. Om me te ontspannen schets ik pin-ups. Sommige zijn gebundeld in Western Corset van uitgeverij Cleopas."

Over forellen: "Ik hoef me niet per se te gaan documenteren in Californië. Het landschap dat je hier ziet, is datgene dat ik zie als ik mijn ogen sluit tijdens diverse vispartijen op forel in Haute-Savoie (een Frans departement aan de grens met Italië, red.). Die streek is erg in trek bij Amerikanen die er viscursussen komen volgen. Er zitten daar indrukwekkende forellen."

Over kunstvliegen: "De visvangst is mijn tweede passie. Daar had ik mijn beroep van kunnen maken. In de hogergelegen wateren in de bergen stelde ik drie zeer efficiënte kunstvliegen op punt. Ze hebben me er veel geld voor geboden. Sommige kunstvliegen halen astronomische prijzen, even veel als originele platen van gerenommeerde tekenaars. Lezers bieden me er soms aan op signeersessies. Ik beloon hen met een mooie aquarel. En het gebeurt al eens dat ik hen meeneem om te gaan vissen."

Over de dynamiek: "Het groot afgebeelde lijk geeft diepte aan de eerste prent, en de verschillende kadrages in de eerste drie daaropvolgende prenten bewegen goed. Het kost me soms gek veel tijd om het origineel in beeld te brengen en om de scène een dynamiek te geven om de lezer te verrassen. Grote zichten, zoals hier in Durango, is een vaak door Spielberg gebruikte methode in Indiana Jones. Hier was het noodzakelijk want tot nu toe zagen we Durango enkel als silhouet of van ver. En dit beeld dient als overgang naar de volgende sequentie."
COMMENTAAR BIJ PAGINA 10
Over Marc: "Ik teken net zo graag treinen als indianen en indiaansen. Het schaalmodel van deze hier kreeg ik van Marc, een lezer die voor de SNCF (de Franse NMBS, red.) werkt. Hij bezorgde me alle benodigde documentatie. Ik heb rails gekocht en het laten rijden. Ik kon de locomotief en de wagons vanuit alle hoeken tekenen. Marc is ondertussen overleden aan leukemie. Ik heb een hommage aan hem gebracht in het vorige album, Cobra, op pagina 24. De grote spoorman met de pet, een kopje koffie en een sigaret in de hand, dat is Marc."

Over Hitchcock: "Behalve de treinscène is deze dubbelpagina een praatscène tussen personages. Hoe kan je dat animeren? De brilglazen waarin twee personages worden afgespiegeld, is typisch voor Coppola. Of voor Hitchcock. Ik kom altijd weer uit bij Hitchcock, hij is mijn basis."

Over de nieuwe generatie vijanden: "De bril van Steiner accentueert zijn reptielachtig karakter. In de schurkengalerij vervoegt hij Cobra waar Durango in de vorige aflevering tegenover stond. Reptielen kruipen altijd rond met het doel om te verstikken, te steken of te bijten, altijd bereid om een langzame dood te veroorzaken. Die twee zijn een nieuwe generatie slechteriken. Jonge en mooie kerels. Dat zijn de nieuwe vijanden, de ondernemer en zijn uitvoerder van alle vuil werk."

Over de schurk met het litteken: "Maar dat weerhoudt me er niet van om enkele smeerlappen van het zuiverste water met een angstaanjagende fysiek te tonen. Zoals het personage dat de indianen Zonder Haar noemen. Op zijn gezicht loopt een groot litteken van zijn schedel tot zijn wang. Hij is een echte schurk, waardig aan die van Sergio Leone. We hebben 'm al gezien in Cobra."


COMMENTAAR BIJ PAGINA 11
Over de ruiters: "Yves Swolfs beschrijft de scènes en laat me vrij om die aan te passen naar mijn smaak. Maar ik kom niet aan de teksten. Om deze pagina levendiger te maken, dacht hij aan ruiters. Hij stelde voor dat Steiner hen bekijkt. Ik scheidde liever de twee acties. In de derde strook kijkt Steiner niet naar de paardrijders, maar naar zijn gesprekspartner. Dat vind ik dramatischer."

Over Durango's dood: "Yves sprak me over zijn voornemen om Durango te doden. Uiteindelijk overleefde hij het. Maar in niet zo'n beste staat, KO geslagen na een scène à la Mad Max 2. Ik steun geen geweld, maar ik toon het graag. Omdat een western het geweld uitvergroot, drukt dit Durango-album veeleer een afkeer voor geweld uit. Zelfs Durango walgt ervan."

Over de inkleurster: "We hadden het geluk om te werken met Jocelyne Charrance, de inkleurster van De Rattenvanger van Hamelen, het meesterwerk van André Houot. De inkleuring is hier delicater dan een realistische of een komische strip. Jocelyne begrijpt mijn zwart-wittekeningen en kleurt die in met nuances."

Over blijven tekenen: "Durango vervolgt. Maar blijf ik het tekenen? Daar wordt nog over onderhandeld. Ik had het niet kunnen doen bij de oude baas van Soleil, maar vandaag is dat Delcourt. We zien dus wel. Het begint voor mij ook te jeuken in andere genres dan de western. Ik denk na over een verhaal dat ik alleen wil maken. Het speelt zich af in het jaar 800. Het is iets om me volledig mee los te rukken van de invloed van mijn voorbeelden Giraud en Swolfs. Het enige zekere is dat ik strips blijf maken. Want tekenen is de voortzetting van de kindertijd die voor echt geweld behoedt. Ja, dat klinkt tegenstrijdig uit de mond van de tekenaar van Durango."