Thierry Démarez over Alex Senator 2	24/09 TOP
Onderstaande bijdrage van Paul Giner verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 62H van augustus/september 2013. COMMENTAAR BIJ PAGINA 27 Over de druk: "Ook al is Alex Senator een parrallelle reeks, het personage Alex behoort niet toe aan mij en ik denk dat ik een verantwoordelijkheid heb jegens mijn uitgever, de rechthebbenden en het publiek. Ik voel me wel meer op mijn gemak dan bij het eerste deel, maar de druk is er nog altijd. Omdat de promotie voor deel 1 van groot belang was, met een signeertournee langs festivals, heb ik weken werk moeten inhalen om de deadlines van De Laatste Farao te halen. Dat was zeer beproevend, zowel mentaal als fysiek. Het maken van een Alex verloopt bovenal moeizaam en is veeleisend." Over Alexandrië: "De intrige van dit album speelt zich af in Alexandrië waar dezer dagen amper iets van de oude stad resteert. Ik moest het paleis van Cleopatra en de grote bibliotheek uitvinden en het geloofwaardig maken. De stad is ook de vrucht van een mix tussen de Griekse en de Egyptische cultuur. Ook al was het scheppingsproces voor dit deel belangrijker dan voor het vorige, de documentatie was er niet minder om, of het nu was voor Rome, Griekenland, Egypte of zelfs Zuid-Amerika voor de laatste scènes in het album." Over de bibliotheek: "Omdat er noch fysieke sporen noch documenten over de grote bibliotheek van Alexandrië bestaan, wijkt mijn visie af van de voorstellingen die men er doorgaans van maakt. Ik heb veronderstellingen gemaakt betreffende de grootsheid op basis van andere gebouwen uit die tijd, zoals de Griekse bibliotheken." COMMENTAAR BIJ PAGINA 28 Over de grenzen van de ouderdom: "Als ik personages moet tekenen die al voorkwamen in de albums van Jacques Martin, probeer ik me eerst hun karakteristieken en uitzicht eigen te maken voordat ik hen ouder maak. Het houdt niet veel in om een personage te laten verouderen: ik maak schetsen en zoek de grens op. Vanaf een gegeven moment zijn de personages niet meer te herkennen, dat is het teken dat je te ver bent gegaan!" Over Alex en Enak: "Voor het tekenen van Enak nam ik Alex als voorbeeld. Ouder zonder te ver te gaan in zijn ouderdomstekenen. Als je er de cover van De Verloren Legioenen op naslaat, dan zie je dat deze twee personages sterk op elkaar lijken. En zo behouden ze allebei hun haren. Ptathmosis, een schriftgeleerde, meester van de grote bibliotheek van Alexandrië, is minder 'fysiek' dan de andere personages. Hij is ronder dan Enak of de valkenier waardoor hij sneller te identificeren is. Ik heb geen enkele keer Alex of Enak getekend waarbij hun trekken makkelijk te vangen waren, zonder steeds een voorstelling van Jacques Martin voor ogen te houden. Als ik ze van buiten teken, sta ik vroeg of laat te ver van de oorspronkelijke personages." Over veeleisendheid: "In vergelijking met deel 1 heb ik mijn manier van werken niet veranderd voor De Laatste Farao. Ik ben alleen wat veeleisender geweest bij het tekenen van de platen zodat de aflevering er beter zou uitzien dan de vorige." COMMENTAAR BIJ PAGINA 29 Over de ziel: "Het was geen enkel probleem om Alex op twee verschillende leeftijden te tonen op de vorige plaat. Zijn opbouw blijft hetzelfde en de grafische uitdaging zit 'm meer in het verschil tussen Jacques Martins Alex en de onze. Het belangrijkste is de ziel van het personage en zijn fysieke gelijkenis te behouden ondanks het verschil in tekenstijl met Jacques Martin." Over documentatie: "Hoewel Alex bovenal een avonturenserie is en sommige elementen uit de geschiedenis onbekend blijven, stellen we alles toch voor op basis van historische bevindingen. Makkelijk toegankelijke documentatie vernieuwt zich regelmatig op internet en blijft de basis. Ik let erop om geen anachronismen te maken. Recent nog stuitte ik op een reportage over de periode in Alex Senator... net nadat ik het album had beëindigd en doorgestuurd!" Over de leesbaarheid: "Bij het inkleuren is het soms noodzakelijk om een decor boordevol details te 'wissen' zodat de leesbaarheid van elke prent optimaal blijft. Ik bedien me ook van het spel tussen licht en donker om de personages of de actie in een scène naar voor te halen." Over Denis Bajram: "Denis Bajram komt in de reeks tussenbeide als artistiek directeur, voornamelijk wat de covers betreft terwijl Alex er voor het eerst niet op staat. Gedurfd! Het ontwerp van de imposante piramides, die je op het einde ontdekt, is ook aan hem te danken. Het gebouw is in een bepaalde mate de synthese van de beschavingen die dit soort constructies hebben gebouwd. Vandaar ook mijn opzoekingen over de precolumbiaanse cultuur."

Thierry Démarez over Alex Senator 1	23/10 TOP
Onderstaande bijdrage van Jean-Pierre Fuéri verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 45H van februari 2012. COMMENTAAR BIJ PAGINA 7 Over de eerste negen: "Hier is Alex dan, dertig jaar later! Ik pikte voor het eerst strips op door Métal Hurlant, dus met Bilal en Caza en pas dan Jacques Martin. Ik heb twintig jaar geleden echt wel Alex gelezen. Wanneer ik met Alex Senator begon, heb ik enkel de tijd gevonden om de eerste negen delen te herlezen. Ik haal de rest later wel in." Over het verouderingsproces: "Een personage verouderen valt echt niet mee. Ik beschik niet over programma's die dat automatisch doen. Ik had de neiging hem niet genoeg te verouderen. Ik voegde enkel rimpels aan hem toe en op slag was hij niet meer te herkennen. Ik ging enkele stappen terug en wiste enkele rimpels... Uiteindelijk heb ik de rimpels er rechtstreeks in kleur aan toegevoegd. Veel beter!" Over haren voor iedereen: "Men heeft opgemerkt dat Augustus, Agrippa en Alex, niet van de jongsten, het geluk hebben hun haren te behouden. Er bestaan veel beelden van Augustus, maar die tonen hem allemaal jong en behaard. Als ik hem met blote kruin zou tekenen, zou men hem niet meer zo makkelijk herkennen. Dus haren voor iedereen! Misschien dragen sommigen een pruik, hoewel dat in het antieke Rome veeleer was voorbehouden voor vrouwen. Uit respect voor het universum van Alex door Jacques Martin heb ik ervoor geijverd om zeer gedetailleerde en volgeladen prenten te tekenen. Zulke prenten aanpakken, sterkt me! Helaas dreigt een overbelasting van de tekeningen het geheel minder leesbaar te maken. Gelukkig kan door de rechtstreekse inkleuring sommige voor- en achtergronden geaccentueerd of integendeel afgezwakt worden." Over een boek en een maquette: "Ik teken graag Rome. Ik baseer me uiteraard op het mooie boek van Gilles Chaillet (Dans la Rome des Césars, red.) en de bestaande maquette van Rome in Caen die tot in de details het Rome van de vierde eeuw toont. Voor elk gebouw zoek ik op het internet de constructiedatum op om te weten of ik het kan gebruiken of niet want Alex Senator speelt zich daarvoor af, meerbepaald in -12 voor Christus." COMMENTAAR BIJ PAGINA 8 Over de kleuren van de gebouwen: "De tempel in marmer is niet beschilderd, in tegenstelling tot de gebouwen in baksteen. In welke kleuren? Dat weten we niet. Maar we kennen wel de kleuren die de Egyptenaren gebruikten: geel, rood, blauw en groen. De Romeinen moesten wel dezelfde pigmenten kennen. Ik heb ze hergebruikt." Over antieke sloten: "Ik heb me rot gezocht naar Romeinse antieke deursloten om uiteindelijk gewoon de personages ervoor te zetten. Ik vind ze later wel." Over de staf: "De hogepriester heeft geen tanden. Dat past bij zijn ietwat onheilspellende verschijning. Ik zag me geen tanden uit Alex' of Augustus' mond halen om hen waarheidsgetrouwer te tekenen. Ik controleer alles. Valérie Mangin ook. Soms keren we op onze stappen terug om kleine foutjes te verbeteren. Hier heeft de priester een eenvoudige staf. Valérie ontdekte dat het eigenlijk een specifieke scepter moet zijn. Daar houden we verder rekening mee en misschien verbeteren we deze plaat nog (wat niet is gebeurd sinds de eerste verschijning ervan in Casemate, red.)." Over de garderobe: "Ik vind niets uit. Het scenario vermeldde een fontein met spuitend water. Helaas kwam ik te weten dat dit procedé pas in de eerste eeuw door de Grieken werd uitgevonden. Weg ermee! Wat de kledij betreft, beschik ik over een grote garderobe dankzij uitgaven over antieke kledij die zijn gepubliceerd door Casterman in de reeks De Reizen van Alex. Heel praktisch." Over de beloning: "Om me volledig aan Alex te wijden, heb ik ontslag genomen als decorateur voor de Comédie-Française, een job die ik al elf jaar uitvoerde. Op basis van een maquette, maakten we bijvoorbeeld grote schilderijen van negen op vijftien meter. Ik werkte 's avonds en in het weekend aan De Laatste Trojaan (een afgewerkte serie van Démarez dat dit jaar nog als integrale verschijnt bij Dark Dragon Books, red.). Vandaag houd ik me bezig met Alex. Zeven dagen per week, zestien uur per dag. Het zoeken van documentatie neemt even veel tijd in beslag als het tekenen. Ik kan ook zelf de inkleuring verzorgen. Zo'n serie tekenen is een beloning, het resultaat van een jarenlange investering als striptekenaar."