COMMENTAAR BIJ PAGINA 15

Over Nicolas Mitric: "Toen mijn eerste album (met François Corteggiani) voortijdig werd gestopt, stelde de uitgever me voor om met Nico Mitric of met Jean David Morvan te werken. Als tekenaar wilde Nico evolueren en ik verkoos met hem te werken. Didier Crisse had ons enkele maanden tevoren aan elkaar voorgesteld in Angoulême. Hij is een extreem getalenteerd auteur, streng ook die een oog heeft voor wat wel of niet marcheert. Hij stuwt je voortdurend vooruit. Het is vooral dankzij hem dat ik mijn zwakheden als beginnende tekenaar kon overstijgen. Tegenwoordig ben ik autonoom dankzij dat, en streng zijn op mezelf zit erin gebeiteld. Veel dank aan hem. We vormen met Sébastien (Lamirand, de inkleurder, red.) een team dat werkt. 't Is Magie. We weten niet zo goed waarom, maar als we samen werken dan gebeurt er iets waardoor we elk gelukkig zijn om aan aan het werk van anderen bezig te zijn."

Over de mix van genres, sf/actie en detective: "Da's Nico's verantwoordelijkheid, ik voer het enkel uit. Maar omdat ik van grimassen en gekke poses hou, is dat het meest natuurlijke dat uit mijn potloden komt."

Over de humor, de woordspelingen en de knipogen: "Ik ben gek op knipogen. Het laat me toe om kleine hommages te brengen aan al wat me als auteur heeft gevormd."

Over de inkleuring: "Sébastien Lamirand is een kleurenvirtuoos, en hij is in het bijzonder goed in alles wat met sf en special effects te maken heeft. Hij begrijpt zeer goed mijn tekenstijl, en ik hoef hem bijna niets te zeggen. Hij voelt zich net zo op zijn gemak bij het dragen van pantoffels als bij het inkleuren van Tessa. Het komt vanzelf. Een groot deel van het succes van de serie ligt in zijn handen."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 16

Over Tessa's familie: "Over haar familie leer je meer in deel 6. Het is in elk geval een Franstalige familie uit Québec die veel van Nico's en mijn gezin heeft. Het is een happy family en dat is voor ons van belang. We proberen een positieve serie te maken met goede waarden. Er is al genoeg lijden en slecht nieuws in de wereld zoals die nu is."

Over Tessa, een dochter van papier?: "Wel, daar is iets van aan, maar het is vooral de naam van Nico's echte dochter. Hij wilde dat wanneer ze zestien wordt, ze zal kunnen zien tot welk meisje ze hem heeft geïnspireerd. Zijn dochter is voor hem zijn eigen superheldin en ik heb het geluk haar te kunnen tekenen."

Over de hoofdserie en de spin-off: "De spin-off kwam door mijn verlangen om te schrijven. Nico gaf me carte blanche, waarvoor dank! Ik had vervolgens de kans om samen te werken met zeer getalenteerde auteurs die een sombere en volwassen toon aan 42 gaven. Ik wilde via de adolescente Tessa tonen hoe zij een gekleurde blik op de wereld om haar heen heeft, terwijl die wereld somber en zwart is. En dat zien we in 42. Dat zal hetzelfde zijn voor de opvolger van 42, 42 Legacy, die vanaf volgend jaar verschijnt. Het zet een punt achter alle elementen in 42 Agents Intergalactiques. Maar het zal ook een compleet verhaal zijn in twee delen."

Over het lot van Tessa: "Dat ligt in handen van Nico, maar 't is een groots lot! Haar toekomst werd recent al een beetje onthuld in 42, de spin-off die nog niet is vertaald in jullie mooie land. Maar wie weet, als het succes van Tessa er is, komt die spin-off er misschien ook? (knipoogt)"

COMMENTAAR BIJ PAGINA 17

Over reacties van het publiek en de pers: "Die zijn zeer, zeer goed sinds het prille begin, en we hebben veel geluk! We ontvingen meerdere prijzen en zelfs een nominatie op het festival van Angoulême! Dat raakte ons diep, en we proberen met elk nieuw deel het niveau te evenaren door het elke keer een beetje beter te doen."

Over de reacties van lezeressen: "Die verschillen niet echt van die van lezers. Ze zijn trouwe fans. Ik dank hen voor hun mond-tot-mondreclame."

Over babes, van Tessa tot Red Hot Ladies (een pin-upboek): "Die heb ik altijd graag getekend. Dat gebeurt nu eenmaal wanneer ik strips maak. Dus probeer ik elke keer zo goed mogelijk hulde te brengen aan het vrouwelijke lichaam. En dàt is niet het meest onaangename van het stripvak! (knipoogt)"

Over het maken van illustraties op bestelling of gaan signeren op stripfestivals: "Ik ben in het begin enorm veel gaan tekenen op festivals en in stripwinkels. Maar het schaadde mijn gezondheid. Op slag stopte ik met rondreizen. Bovendien had ik het geluk om een groot en trouw publiek te hebben. Tegenwoordig sta ik nog steeds met hen in contact en ben ik makklijk bereikbaar via het internet. Vandaar dat ik liever gepersonaliseerde tekeningen op vraag maak. Het maakt ook deel uit van mijn inkomsten... Om eerlijk te zijn zie je van zodra je een beetje succes begint te hebben, steeds meer handtekeningejnagers in de rij die hun tekeningen doorverkopen op eBay. Dan besteed ik toch liever mijn tijd bij mijn vrouw en aan het tekenen van albums dan gratis te werken voor oplichters... Maar dus toch vooral om op mijn gezondheid te letten."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 6

Over je eigen tekenaar zijn: "Dat is het meest natuurlijke. Ik teken al van kleins af en strips maken was mijn jongensdroom. Om dat te kunnen, moest ik ook schrijven. Het tekenen en schrijven gingen sindsdien met elkaar gepaard."

Over het werken in cyclussen: "Tegenwoordig een noodzakelijkheid want de markt is zoals die nu is. Uitgevers verlangen in het algemeen complete verhalen in twee delen, en meer als het succes heeft. Voor mij vormt dat geen beperkling."

Over het onderhouden van meerdere blogs (bezoek tessa-42.blogspot.com, serial-color.blogspot.com, escobarlederniermaya.blogspot.com, red-hot-ladies.blogspot.com, geekylouis.blogspot.com, www.facebook.com/louistessa, zavepovuleur.deviantart.com/gallery): "Ik kan het niet helpen, zo ben ik. Hyperactief. En ik onderhoud even veel blogs als ik activteiten heb. (lacht)"

COMMENTAAR BIJ PAGINA 7

Over 2012: "Gelukkig nieuwjaar! Maar alle gekheid op een stokje, zoals ik in deel 1 van Escobar vertel, zal er naar mijn gevoel niets rampzaligs gebeuren. Geen apocalyps. En als ik me vergis, zal er toch niemand meer zijn om me te zeggen: 'Je hebt je vergist!' Ha ha ha."

Over de Mayacultuur: "Ik ben al altijd dol geweest op verloren beschavingen. Net zoals de Azteken en de Inca's fascineren de Maya's me. De tekenfilmserie De Steden van Goud, Indiana Jones en Tomb Raider hebben die fascinatie goed gevoed, dat geef ik toe."

Over verschillende generaties: "De overgang fascineert me. Genealogie ook. Mijn vader was een geplaatst kind waardoor ik met vragen zat: Waar kom ik vandaan? Wie waren mijn voorouders? Ik verzon daar verhalen over waarin het ouderschap van belang is, realiseer ik me nu."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 8

Over fantasy en realiteit: "Voor mij zijn die twee met elkaar verbonden. Ik zie me geen pure hedendaagse verhalen vertellen. Ik heb escapisme nodig."

Over de invloed van comics: "Die lees ik het meest. Hoewel ik met Franco-Belgische strips en zelfs manga's ben opgegroeid, houd ik van de strip in zijn meest diverse vorm. Maar comics hebben me steeds bevallen. Voor het dynamisme dat eruit springt. En ik moet van de sexy heldin houden (knipoogt), of van mannen die hun slip boven hun panty dragen, of van allebei! Ha ha ha. Nu goed, ik ontdekte comics dankzij mijn tien jaar oudere broer, waarvoor ik hem dank. Als puber hield ik vooral van, en in die volgorde, Spider-Man, Daredevil en X-Men. Sinds ik volwassen ben veeleer van Avengers, Captain America, Batman, Green Lantern en de miniseries van Marvel zoals Civil War."

Over het compliment van François Corteggiani, 'Louis, dat is een complete studio in een potlood': "Een gouden compliment van een gouden man. Hij is een auteur wiens werk ik volg van zodra ik strips wilde maken. Ik heb het geluk gehad mijn eerste strippasjes te zetten dankzij hem. Daar zal ik hem altijd erkentelijk voor zijn. Wetende dat hij zo over me denkt, dat is enorm. Ik dank hem. Voor altijd."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 6

Over het zoeken naar een tekenaar: "Dat was makkelijk. Jean-Luc Istin (collectiedirecteur bij de Franse uitgeverij Soleil, red.) stelde me voor om samen te werken met Valentin."

Over het creëren van een eigen wereld en wezens: "Dat is in het algemeen de passievolle kant van creativiteit: van niets anders dan de verbeelding vertrekken (gevoed door referenties en de gevolgen daarvan), en zo iets bouwen dat werkt. Dat is pure magie."

Over sciencefiction: "Dat is mijn vakgebied. Ik ben er altijd aan verknocht geweest en het doet me dromen. Ik probeer een beetje van die dromen in mijn verhalen te brengen."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 7

Over de claustrofobie van de ruimte: "Ik hou van het concept gevangenschap, van een gesloten wereld, van een micro-universum, waarin het ene besloten zit in het andere. En vooral hoe je daar als observator tegenover staat. Wat gigantisch lijkt van buiten, kan minuscuul blijken van binnen, enzovoort. Claustrofobie kan ook het gevoel zijn opgesloten te zitten in je eigen hoofd, met alle beperkingen vandien."

Over De Metabaronnen van Alejandro Jodorowsky: "Ik zie het verband, maar dan door de grafische stijl en het kale hoofd. Maar het verhaal heeft er weinig mee te maken. Of ik van het werk van Jodorowsky hou? Natuurlijk. Hoe kan je anders van sciencefiction houden! Hij is een voorloper en een meester in het genre die alle fans van harde sf heeft beïnvloed."

Over de Romeinse oudheid: "Ik heb een voorliefde voor de Griekse oudheid. Voor de mythologie en de stijl. Het ligt dichtbij de Romeinse, maar toch..."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 8

Over het storyboard: "Daar ben ik dol op. Daarmee bepaal ik de bladschikking en alles wat met de regie van de personages heeft te maken voor de tekenaar. Ik denk in bewegingen en niet in prenten. Ik zie scènes als opeenvolging van beelden. Het storyboard is de interface tussen wat er zich afspeelt in mijn gedachten en wat door de tekenaar zal uitgevoerd worden. Ik moet zo nauwkeurig mogelijk zijn en tegelijk zo veel mogelijk vrijheid overlaten."

Over sympathie voor een tiran: "Die is er niet. Het is fascinerend om met een ware slechterik te werken zonder, of bijna zonder, verzachtende omstandigheden. Een hoofdpersonage dat tot op het bot meedogenloos is, is een moeilijke onderneming want hij mag niet sympathiek overkomen, en moet toch voldoende charisma bezitten om verder te willen lezen. De dosering is niet vanzelfsprekend. Maar wel spannend. Los van dat alles heb ik geen enkele sympathie noch facinatie voor geen enkele reële smeerlap. Levend of dood."

Over bloot en geweld: "Geen probleem met beide, zolang ze het doel dienen en aspecten van een personage tonen of van een groep mensen. Khaal leeft in een besloten wereld, in een gevangenis waar geweld en het recht van de sterkste regeren. Dat soort geweld en seks niet tonen, zou belachelijk zijn. Khaal is bedoeld voor een volwassen publiek en dat maakt de titel al duidelijk. Wie aanstoot neemt aan de inhoud van het album spreekt naast de kwestie. Als ze het hebben gelezen, wil dat zeggen dat ze wilden zien wat ze zochten, zonder eraan toe te geven."