Alle bijdragen van Roberto Ricci aan de rubriek De Commentator bundelen we op deze pagina.

Klik verder naar de volgende onderwerpen:
13/06/2015 Roberto Ricci over Urban 3
 
Roberto Ricci over Urban 3
13/06
TOP
Vertaald door Wim De Troyer.

COMMENTAAR BIJ PAGINA 12
Urban 3
Over het creëren van nieuwe werelden: "Van jongsaf aan houdt bijna iedereen ervan om onze fantasiewerelden en soms ook onze nachtmerries op papier te zetten. Striptekenaars, en alle tekenaars in het algemeen, gaan daar mee door, zelfs wanneer ze groot zijn, een soort professionele kinderen. Een strip als Urban is niet echt een geheel nieuwe wereld, het is eerder je amuseren met het heden en dat proberen wat in de tijd te verschuiven."

Over sciencefiction: "Ik ben opgegroeid met sciencefiction. Het was mijn vader die er mij in geïntroduceerd heeft toen ik nog klein was. Hij is steeds een grote sciencefictionfan geweest en had veel Super 8-bandjes met daarop al die oude sciencefictionreeksen. De grootste schok die ik kreeg was toen ik nog heel klein was en Alien zag. Het is misschien geen pure sciencefictionfilm, omdat er een grote dosis horror in gemengd is, maar ik denk dat Alien een van de films zal blijven waar ik me het beste in kan vinden, samen met Blade Runner en Brazil. Ik hou ervan wanneer een genre kan dienen als metafoor van ons heden, ik ben geen al te grote fan van die sciencefictionfilms vol explosies, ruimtegevechten en speciale effecten. Een andere goede film is Gattaca. Een andere grote inspiratiebron is Asimov gebleken. Ik heb hem voor het eerst gelezen toen ik ongeveer twaalf à dertien jaar was. Ik ben begonnen met de eerste trilogie uit de Foundation-serie en nadien was ik compleet verkocht."

Over wezens en dieren: "In Urban vind je niet veel dieren. Ik stop wel niet weg dat ik ze graag teken wanneer ik er de kans toe krijg. Binnenkort krijg ik opnieuw zo'n kans... Stay tuned!"

Over technologie en uitvindingen: "Het lijkt vreemd, ik ben een sciencefictiontekenaar, maar ik heb niet te veel empathie met technologie. Wanneer ik dus technologie voor Urban teken, is ze steeds een beetje retro, omdat het me aan mijn oude gameconsoles doet denken, en daar voel ik me meer mee op mijn gemak. Voor de rest probeer ik nochtans, voor robots bijvoorbeeld, steeds vanuit een anatomisch oogpunt te beginnen. Volgens mij is dat de beste manier om 'machines' te tekenen, omdat ik ze zo het beste kan weergeven."


COMMENTAAR BIJ PAGINA 13
Urban 3
Over emoties: "Emoties overbrengen is een van de meest interessante aspecten om aan te werken in een strip, maar ook een van de moeilijkste. Wanneer ik een plaat teken, dan geef ik er vaak niet om dat de verhoudingen niet helemaal perfect zijn, of het gezicht van een personage niet helemaal identiek is in twee plaatjes. Maar wanneer er een sterk moment is en je moet de emotie goed laten overkomen van een reeks acties of van een personage in het bijzonder, dat is de grote uitdaging! Er zijn diverse technieken om emoties op papier door te geven en de lezer ze te laten begrijpen. De juiste mengeling kan soms magnifieke resultaten geven als je erin slaagt alles te perfectioneren. Het is een mix van goede kadrage, een goed ritme in de vertelling, een accent op de juiste plaats, het juiste kleurcontrast, de positie van de tekst en veel andere kleine aspecten die de strip magisch maken. Ik hoop dat ik erin slaag een beetje van die magie op mijn lezers over te brengen, ik leef daar bijna voor!"

Over de samenwerking met Luc Brunschwig: "Luc ontmoette ik enkele jaren voor onze samenwerking, toen hij nog uitgever was bij Futuropolis. Ik had hem een verhaal voorgesteld waaraan ik werkte en dat hij heeft geweigerd. Luc is echt een gemene man! (lacht) Ondanks dat hebben we nadien contact gehouden. Ik heb altijd van zijn werk gehouden, en van zodra ik vrij was, was hij de eerste die ik contacteerde voor een samenwerking. Ik bevond me op een nogal uitzonderlijk punt in mijn leven, met een reeks die op non-actief was gesteld (Moksha, uitgegeven door Robert Laffont) en ik wist niet of de serie weer van start mocht gaan als gevolg van problemen waarmee ik jou niet ga lastig vallen, zo vervelend zijn ze! (lacht) Gezien deze nogal rare situatie, vroeg ik hem of hij geen scenario voor een one-shot had liggen waarop ik kon werken. Ik kon me niet verbinden aan een andere langlopende reeks aangezien ik niet wist of ik Moksha mocht verderzetten en ik het risico niet wou lopen twee reeksen parallel te moeten maken. Nu goed, Luc had geen one-shot voor me... maar hij had Urban, zijn vervloekte reeks! Vijftien jaar geleden had hij al een eerste deel uitgebracht bij Les Humanoïdes Associés. Het was zijn eerste lange verhaal. Maar als gevolg van diverse problemen (de reeks was te gecompliceerd om vaart te maken, problemen met de tekenaar en de uitgever, enzovoort) was die nooit afgewerkt. Verschillende tekenaars hebben geprobeerd het verder te zetten, maar volgens Luc vond hij met hen niet de juiste chemie en veel tekenaars gaven op omdat Urban je daadwerkelijk op de proef stelt. Na vijftien jaar vond hij dus mij. Nu, ik geloof niet dat ik de tekenaar van de eeuw ben, of dat ik beter ben dan al die andere tekenaars, maar samen met Luc heb ik een evenwicht gevonden en zijn we erin geslaagd de reeks te herstarten. We zijn van het begin herbegonnen, dus deze versie is een complete herwerking, geen verderzetting van de oude reeks."

Over de taakverdeling: "De samenwerking met Luc vordert gestaag, we amuseren ons goed met ons geesteskind. De taakverdeling is mooi uitgestippeld. Luc schrijft het scenario, hij bezorgt me grote stukken van het verhaal tegelijk, laat ons zeggen dat ik in ongeveer vier keer het volledige verhaal heb. Ondertussen werk ik door aan de storyboards. Ik pas de decoupage aan en soms geef ik Luc mijn visie op bepaalde sequenties. Maar Luc heeft steeds het laatste woord. Ik probeer zoveel mogelijk zijn scenario te respecteren, al is het normaal dat er bij het tekenen van de platen soms dingen zijn die je moet wijzigen. In elk geval weet hij heel goed welke richting hij uit wil met zijn verhaal, ik probeer alleen sommige passages vlotter te maken. We praten vaak via chat, want ik heb liever dat er een spoor is van wat gezegd is, zwart op wit, zodat wanneer ik moet opzoeken welke correctie moet gemaakt worden, of wat het antwoord is op een bepaalde vraag, ik ze gemakkelijk kan terugvinden. Na de storyboards komt het zware werk. Ik doe de potloodtekeningen, de inkting, de aquarelinkleuring en nadien de definitieve inkleuring samen met Manolo Linares, mijn huidige inkleurder (hiervoor was dat Giovanna Niro). Het is moeilijk om in die fases de platen aan te passen. Het meeste staat al op de storyboards, het ware hart van de strip, het huwelijk als het ware tussen de tekst van Luc en mijn getekende ideeën. Vaak zet Luc op het eind van een deel graag zijn teksten op punt, om alles het best tot zijn recht te laten komen."


COMMENTAAR BIJ PAGINA 14
Urban 3
Over de combinatie van de fantasie van de scenarist en de zijne: "Luc is een echt varken! Dus alle seksuele fantasieën komen van hem! (lacht) Alle gekheid op een stokje, toen we begonnen samen te werken, liet Luc me verstaan dat Urban in de eerste plaats een spannende strip moest worden, en geen sciencefiction, dus eigenlijk spreken we over onze wereld enkele tientallen jaren in de toekomst. Hij vertelde me over die stad die veranderd was in een gigantisch attractiepark. Later besloten we, om verschillende redenen, om voor een aangepast Chicago te kiezen, je kan het in enkele gevallen duidelijk zien. Maar het allerbelangrijkste was dat de mensen, eens ze de stad betraden, hun doordeweekse huid moesten afwerpen, om hun dagelijks bestaan op haast onleefbare planeten te vergeten.
Vandaar komt dus het idee om zich te vermommen, maar Luc sprak over gewone vermommingen, zonder te denken aan hoe we ons zouden kunnen amuseren door er een soort megacosplayerevent van te maken. Dat aspect maakt het niet alleen leuk om te tekenen, maar zorgt bovendien voor een link tussen onze wereld, vanuit het verleden, naar die van Urban. Een vermomming zien die men herkent (Kuifje, Goku uit DragonBall, enzovoort) maakt duidelijk aan de lezer dat we niet een geheel nieuwe wereld aan het uitvinden zijn, maar dat we met de regels van de wereld die we al kennen aan het spelen zijn. Ik ben heel tevreden dat ik dit idee aan Luc voorgesteld heb, want hij vond het zeer leuk, en onze lezers ook."

Over sensualiteit: "Ik weet niet of Urban sensueel is. Ik weet alleszins dat ik niet dol ben op een té propere lijnvoering. Ik hou ervan om de vormen te sculpteren met diverse inktlijnen en al zeker de uitdrukkingen van personages. De aquarelinkleuring verzacht dat dan nog meer. Ik gebruik een nogal onderbroken lijnvoering, er zijn geen lange lijnen, misschien enkel op de mechanische onderdelen van robots bijvoorbeeld. Heel de inkleuring is met een penseel gedaan, ik hou van de mogelijkheden die ik ermee heb!"

Over grafische inspiratie: "Ik moet eerlijk zijn... voor Urban heb ik niet te veel nagedacht voor ik me eraan zette. De tekenstijl is uit zichzelf gekomen. Maar het is duidelijk dat er enorme voorbeelden zijn die mijn hand hebben helpen vormen. Wrightson, Gimenez, Mœbius, Miller en vele anderen blijven in mijn DNA zitten, en ik ben er zeker van dat je een klein deel van hen kan zien in elk lijntje van Urban. Het is naar hen dat je moet kijken, niet naar de kleine ambachtsman die deze strip gemaakt heeft."

Over kleurgebruik: "De inkleuring is digitaal gebeurd via Photoshop. Het eerste deel heb ik zelf gedaan. Vanaf het tweede deel liet ik me bijstaan. Eerst door Giovanna Niro en nu door Manolo Linares. Dat was nieuw voor mij nieuw want vóór Urban deed ik alles traditioneel, maar ik was benieuwd om de digitale aanpak ook uit te proberen. Ik hou van de traditionele technieken, maar ik moet zeggen dat voor de strip de digitale aanpak de beste is. Het is veel eenvoudiger om de dingen op punt te zetten alvorens te drukken en dat helpt om de leesbaarheid van het finale product te verbeteren. Een van de belangrijkste dingen voor de lezers, volgens mij. Ik weet niet of ik ooit nog op de traditionele wijze een strip zal maken... De zin ervoor bestaat nog, maar het belangrijkste voor mij is nog steeds wat de lezer uiteindelijk in zijn handen houdt."


COMMENTAAR BIJ PAGINA 15
Urban 3
Over knipoogjes: "We hebben al gesproken over de verkleedpartijtjes in Urban, maar daarbovenop ben ik een spelletje op het internet begonnen met onze lezers. Zij zijn begonnen met me foto's te sturen met hun favoriete vermomming en wanneer het mij past, gebruik ik die in de strip."

Over het verschil tussen de Italiaanse en de Franse aanpak: "Ik zie geen grote verschillen. De strip is de strip. Misschien het enige is dat ik als Italiaan de Franse markt van buitenaf bekijk, en het is als een droom om voor zo'n afzetmarkt te mogen werken want in Italië is er niet veel gaande. De Fransen groeien op in een realiteit die voor hen normaal is en misschien geven ze zich minder rekenschap van de kans die ze krijgen om zo'n werk te mogen doen. Vele mensen zeggen dat wij Italianen meer energie in ons werk steken dan de Fransen (volgens mij hangt dat samen met wat ik eerder zei)... wat volgens mij niet klopt, ik laat dat aan diegenen die dat zeggen."

Over muziek: "Soms kan muziek een tekenaar goed bijstaan bij het maken van een strip. Ik heb een verleden als muzikant, ik wou eerst gitarist worden, en geen tekenaar. (lacht) Ik heb de muziek niet verdergezet, maar de passie voor muziek is gebleven. Zonder enige twijfel is mijn favoriete muzikant Frank Zappa. En sommige van zijn teksten gaan perfect samen met de gekke wereld van Urban."

Over toekomstige strips: "Ik ben momenteel helemaal gefocust op de laatste twee delen van Urban, maar tegelijkertijd werk ik aan een one-shot voor Glénat, waar ik momenteel niets meer mag over zeggen. En misschien ook aan een one-shot voor Dupuis. Maar dat is voor na Urban. En begin 2016 komt er ook een project uit dat ik gerealiseerd heb met Laura Iorio op een scenario van Marco D'Amico voor Dargaud. Het heet Le Cour de l'Ombre. Ik heb het storyboard gemaakt en ik heb geholpen bij de inkleuring die traditioneel gedaan is, met gouache. De tekeningen zijn van Laura en het geheel heeft een nogal Tim Burton-achtige richting aangenomen. Hou het in de gaten!"