Robbert Damen over Guardian 2	10/10 TOP
Totstandkoming pagina 3 uit het verhaal Edward in Guardian 2 "Het ontstaan van een strippagina heeft nog al wat voeten in de aarde. Het is niet zo dat ik gewoon met tekenen begin en dan kijk waar het schip strandt. Er gaat toch wel het een en ander aan vooraf. Hieronder beschrijf ik hoe pagina 3 uit het Guardian-verhaal Edward tot stand is gekomen. Fase 1: Verhaal uitschrijven Als ik eenmaal een bruikbaar idee heb voor een verhaal dan ga ik er eerst net zolang mee stoeien in mijn hoofd tot er iets van een verhaallijn ontstaat. Dan is het tijd om het verhaal uit te schrijven. Dingen die soms logisch lijken in je hoofd, werken vaak niet als je ze eenmaal op papier zet. Maar doorgaans ontstaat er na veel schrappen, puzzelen en sleutelen iets wat op een logisch verhaal begint te lijken. Fase 2: Opdelen in vakjes met dialogen Nadat ik klaar ben met het uitschrijven van het verhaal begin ik met het opdelen van het verhaal in vakjes. Ik kijk dan nog niet naar de hoeveelheid pagina's die het verhaal mag worden. In het geval van het Edward-verhaal kwam ik redelijk goed uit, ik geloof dat ik eerst op 28 pagina's zat. Die heb ik na wat schrappen terug gebracht naar 26 pagina's zodat ik genoeg had om samen met het Gillian-verhaal (20 pagina's) album 2 van Guardian te kunnen vullen. Ik schets in deze fase nog niets, ik schrijf alleen dialogen en als een plaatje geen dialoog heeft zet ik er een kleine aanwijzing in. Fase 3: Uitschrijven dialogen met een ruwe paginaopzet Vervolgens schrijf ik de dialogen per pagina uit op een apart velletje en begin ik aan een ruwe opzet. Ik maak eerst een kleine compositieschets met alleen maar plaatjes en vervolgens een iets grotere met ruwe schetsjes in de plaatjes. Soms maak ik meerdere composities maar deze was in één keer goed. Fase 4: Pagina opzet met ruwe schetsen Op een A4-vel begin ik nu met pen de pagina wat verder uit te werken. Ik doe dit expres niet met potlood zodat het allemaal in één keer goed moet, gummen kan immers niet. Ik wil er namelijk niet te veel tijd aan besteden, ik doe het puur om te zien of de camerastandpunten werken en de compositie van de plaatjes klopt. Plaatjes waar ik niet tevreden over ben, schets ik opnieuw op een apart vel. Fase 5: Pagina in potlood uitschetsen Nu begin ik wederom op A4-formaat de pagina in potlood uit te werken. Ik gebruik de paginaopzet voor de ruwe schetsen die ik met non-reproblauw maak. En daarna werk ik alles netjes uit met een normaal potlood. Na het inscannen, filter ik het blauw eruit en blijft de nette potloodpagina over. Daarna kan ik nog dingen aanpassen die nog niet naar mijn zin zijn. Bij plaatje 6 heb ik bijvoorbeeld de achtergrond uit plaatje 5 er ingeplakt. Vervolgens letter ik de dialogen met de computer. Daarna spiegel ik de pagina en print hem uit op A3-formaat. Fase 6: Pagina in lijn zetten Op mijn lichtbak inkt ik de geprinte versie met fineliners. Dikke voor de grove lijnen en dunne voor de fijne lijnen. Als ik klaar ben met inkten, breng ik met aquarelverf schaduwpartijen aan. Waarna ik de pagina weer scan in Photoshop op een resolutie van 600 dpi. Eerst kijk ik de pagina goed na op foutjes en vlekjes, daarna scheid ik de schaduwpartijen van de zwart-witlijnen om makkelijker in te kunnen kleuren. Fase 7: Pagina inkleuren Inkleuren doe ik in een apart bestand van 300 dpi om mijn bestanden niet onnodig groot te maken. Ik kopieer de zwart-wittekening en plak hem in een nieuwe laag. Vervolgens kleur ik de pagina in en voeg er in aparte lagen nog lichteffecten aan toe. Daarna vergroot ik het bestand naar 600 dpi, voeg de kleurlagen samen en plak ze in het zwart-witbestand. En dan is de pagina klaar om naar mijn uitgever te sturen en kan ik weer verder met de volgende!"

Robbert Damen over het ontstaan van Guardian	24/03 TOP
"Guardian is ontstaan uit mijn verlangen om naast mijn bestaande werk voor bladen als Donald Duck, Tina en Taptoe eens een strip te maken die echt helemaal van mijzelf is. Dus zonder te denken aan doelgroepen of te werken met figuren die door anderen zijn verzonnen. Zo'n zeven jaar geleden zag ik een oproep van Dieter Rogiers op internet dat hij op zoek was naar een tekenaar voor een 44 pagina's tellend scenario dat hij had geschreven met de intrigerende titel: De Schaduw van de Klauw. Een verhaal met niemand minder dan de beroemde schrijver Edgar Allen Poe in de hoofdrol. Ik was meteen enthousiast en toen Dieter het ook met mij zag zitten, gingen we vol goede moed van start. Ik werkte acht pagina's uit zodat we die op konden sturen naar uitgeverijen. Hoewel we veel enthousiaste reacties kregen, was er helaas geen enkele uitgeverij die ons een fatsoenlijk voorschot kon bieden om het te rechtvaardigen een halfjaar aan dit verhaal te werken. En dat betekende het einde voor mij van de macabere avonturen van Edgar Poe. Er ging weer enige tijd voorbij toen het toch weer begon te kriebelen. Dit keer wilde ik het in mijn eentje gaan proberen. Ik schrijf al jaren scenario's, dus aan ideeën heeft het me nooit ontbroken. Ik wist ook meteen dat het verhaal zich in de negentiende eeuw moest afspelen. Ik had me prima vermaakt met het tekenen van hoge hoeden en mooie jurken bij de strip over Edgar Poe, daar wilde ik hoe dan ook mee verder. Al snel kwam ik op een hoofdrolspeler genaamd Guardian, werkzaam bij Scotland Yard en een man! De verhaallijn diende zich ook al snel aan, het zou weer een verhaal van 44 pagina's moeten worden. Een echte klassieke whodunit die zich zou afspelen op een Engels landhuis. Vol goede moed begon ik met het schetsen van de hoofdpersonen. Ik sleutelde lekker aan het scenario en kon niet wachten om van start te gaan. Ik wilde het in fullcolour uit gaan werken, maar kwam er na twee pagina's achter dat dat toch iets te hoog gegrepen was. Ik was totaal niet tevreden over het eindresultaat en zag er steeds meer tegen op om zo nog 42 pagina's door te moeten ploeteren in de hoop dat er uiteindelijk toch iets goeds uit zou komen. Guardian verdween in de koelkast. Totdat ik Hellboy onder ogen kreeg. Ik had wel eens wat werk van Mike Mignola op internet gezien en was daardoor wel nieuwsgierig geworden. Ik kocht de eerste vertalingen van Hellboy dan ook blind en ging er thuis eens goed voor zitten. Er ging een wereld voor me open. De toon van het verhaal, de lay-out van de pagina's en de fantastische tekeningen. Ineens wist ik het: zo moest mijn eigen strip ook worden! Vlak daarna ging ik op vakantie. Het ideale moment om weer eens lekker te bomen over Guardian. Dit keer geen verhaal van 44 pagina's, maar iets van 10 pagina's. Zodat het geen jaren zou gaan duren voor ik iets af zou hebben om naar een uitgever te sturen. Weer een whodunit, maar dan wel een met fantastische elementen. Ook dit keer kwam de verhaallijn vrij simpel, alleen werkte het verhaal niet met een mannelijke Guardian. Waarna eindelijk alle puzzelstukjes op zijn plaats vielen: waarom geen vrouw als hoofdpersoon? De eerste schetsen gaven me meteen het gevoel op de goede weg te zitten. Ik gebruikte ieder vrij moment om te werken aan Guardian - Sir Godfried. Met de boeken van onder andere Hellboy en Green Manor op de tekentafel ter inspiratie was het eerste verhaal van Guardian al snel een feit. Nu moest ik nog een geschikte uitgever weten te vinden. Toevallig kwam ik net in die tijd met Rob van Bavel van Don Lawrence Collection in gesprek over een heel ander project. Ietwat nonchalant schoof ik hem Guardian onder zijn neus met de vraag of het misschien iets voor in Eppo was. Hij zou het eens bekijken en er misschien wel op terug komen. En dat deed hij! Ze bleken het graag te willen hebben. Als je normaal gezien iets voorstelt aan een uitgever is de reactie meestal dat ze het best leuk vinden, maar dat er eerst nog flink aan gesleuteld moet worden voor het geschikt is voor publicatie. Maar Eppo vond het helemaal goed zo. En zo was mijn eerste strip, zonder enige concessie te hoeven doen, in Eppo een feit. Er volgde jaarlijks een nieuw verhaal en nu is er dan het eerste album. Ik wil hierbij speciaal Mark van Herpen nog even bedanken die geheel vrijwillig een nieuw logo voor Guardian heeft gemaakt! In september 2014 verschijnt er een nieuw verhaal van Guardian in Eppo. Eentje van twintig pagina's dat zich zal afspelen op de Orkney-eilanden in Schotland. Guardian gaat op zoek naar haar verdwenen vriendin Gillian. Op mijn blog kun je al een aantal schetsen en zwart-witversies van de eerste pagina's zien. En daarna wil ik me wagen aan een verhaal van zesentwintig pagina's met de werktitel Edward. Dat hoop ik volgend jaar af te hebben, dus wie weet ligt er volgend jaar weer een nieuw album van Guardian in de winkel! Wordt vervolgd!"