Onderstaande bijdrage van Paul Giner verscheen eerder in het Franse stripmaandblad Casemate nummer 42 van november 2011.

COMMENTAAR BIJ PAGINA 16

Over de Dune van de strip: "Veel mensen zullen denken dat deze zoveelste overname van Aquablue commercieel is ingegeven. Gezien de rijkdom van het universum in de reeks vind ik dat jammer. Aquablue is de Dune van de strip, een mix van sciencefiction, avontuur en exotiek."

Over de auteursstoelendans: "Probleempje, mijn eeste platen zinden Guy Delcourt (de baas van oospronkelijke uitgever van de Franse editie, red.) niet. Hij was de hele stoelendans van auteurs een beetje beu en wilde meer iets in de lijn van Olivier Vatine, met een dynamische zwarte inktlijn. Met mijn overwegend digitale aanpak kon ik daar niet verder vanaf staan! Om hem te overtuigen, en ook trouw te blijven aan mijn eigen stijl, voegde ik er een zwarte contourlijn aan toe en gaf meer smoel aan de platen. En zo was het goed."

Over de voorgeschiedenis: "Enkele jaren geleden, toen de gemoederen tussen Thierry Cailleteau en Olivier Vatine erg verhit waren, maakte ik enkele proefplaten voor een mogelijke overname van Aquablue. Uitgeverij Delcourt hield van mijn werk en alles leek in kannen en kruiken te komen, maar tegelijk engageerde ik me bij hen voor het eerste deel van Valamon, een mantel- en degenstrip op scenario van Nicolas Jarry. Tot mijn spijt moest ik Aquableu aan de kant schuiven. Daarna volgden twee albums van Ciro Tota en twee van Siro. Toen ik net begonnen was aan deel 2 van Valamon, contacteerde een special effectsbedrijf me om me de functie van art director aan te bieden. Dat aanbod kon ik niet weigeren. Ik heb aan verschillende lange en korte tekenfilms gewerkt vooraleer ik door de crisis werd bedankt voor bewezen diensten. Zonder enige vorm van wroeging nam uitgeverij Delcourt opnieuw contact met me op in september 2010 om Aquablue over te nemen. Ik stond perplex want ik dacht dat ik afgeschreven was."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 17

Over Zwart Koraal: "De overname had niet mogelijk kunnen zijn zonder dat ik me een minimum aan personages eigen kon maken. Ik zag me geen gespierde Nao tekenen zoals Ciro Tota het deed. Ik wilde terugkeren naar de bron, naar Nao in Zwart Koraal, deel 4 in de reeks getekend door Olivier Vatine. Dit album betekende voor mij het grafische referentiekader, ook al week ik er visueel ver van af. In wezen, en dat is dikwijls het geval bij een held, is Nao niet het interessantste personage. Het zijn de nevenpersonages die de aantrekkingskracht van de serie vormen."

Over het paradijselijke decor: "Dit paradijselijke decor stelt eilanden in de Stille Oceaan voor aan de kust van Mexico, het grote koraalrif. Ik heb nogal wat foto's op internet verzameld voor de juiste kleuren zodat mijn decors er echt uitzien. Ik observeer hoe de rotsen licht vangen, hoe transparant het water is, hoe de lichtweerkaatsing op palmbladeren is, enzovoort. En ik verwerk dat allemaal digitaal met een techniek in Photoshop die dicht aanleunt bij hoe ik het met traditionele schildertechnieken zou oplossen. Als de atols in dit album er hetzelfde uitzien als die op de aarde, dan zullen ze er in de volgende delen fantastischer uitzien."

Over vrijgevigheid: "In prent 1 tekende ik Nao en Mi-nuee op een witte achtergrond als rustpunt voor de pagina die net voor een scène in de ruimte voorkomt. Dat trucje is vaak gebruikty door Olivier Vatine en in de strip in het algemeen. Misschien zal ik er meer gebruik van maken want ik heb de neiging te veel te willen tonen met het risico de lezer te verstikken. Dat zal wel mijn vrijgevig trekje uit de Alsace zijn!"

COMMENTAAR BIJ PAGINA 18

Over investering op lange termijn: "Het 3D-model van het ruimtestation kostte me een week. Het is een investering op lange termijn voor de serie want de 3D-objecten zullen me aanzienlijk tijd doen winnen bij het vervolg om de paginalay-out te verfijnen en complexe perspectieven te gebruiken. Dankzij deze techniek kon ik het album in tien maanden voltooien zonder dat het ten koste ging aan de details. Hoewel... ik ben niet volledig tevreden over de integratie van de elementen. Ik hoop dat ik nog meer evolueer in de volgende delen."

Over uniformen in 3D: "Ik ben een groot bewonderaar van sommige Japanse en Koreaanse auteurs die meesterlijk kostuums en uniformen kunnen tekenen. Ik hoop dat ik op een dag op hun niveau sta! Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad ontwerp ik de uniformen in 3D om tijd te winnen en preciezer te zijn. Hetzelfde geldt voor mechanische elementen. Ik streef naar een coherentie in vorm en detail."

Over de strikte lijn: "Ik heb met veel plezier personages uit de vorige cyclussen bestudeerd en geanalyseerd. Neem nu de Stromboli, het ruimteschip van Carlo. Die evolueerde doorheen de reeks als een jojo! Ik heb het daarom in 3D vastgelegd zodat het niet meer kon afwijken. Ik denk dat ik een beetje een strikte lijn in het design en de voorstelling van verschillende elementen in de reeks heb gebracht."

Over de zandbak: "Ik schep net zoveel plezier in het tekenen van een eiland en paradijselijke stranden als aan het bedenken van een smerige wijk in een futurstische metropool. Aquablue is een wonderlijke zandbak waarin ik al mijn fantasie kan botvieren."

COMMENTAAR BIJ PAGINA 19

Over de Graal: "Ik probeer om de twee dagen een plaat te realiseren, maar meestal zit ik er een week aan... Ik doe geen enkele toegeving, ik wil dat een lezer waar krijgt voor zijn geld. Sommigen zeggen dat ik mijn platen met onnodig veel details volstop die ten koste gaan van de vertelling. Het een sluit het ander niet uit. Je kan een dynamische vertelling hebben met zware decors, doorwrochte designs en een kleurrijke sfeer. Ik beweer niet dat ik een perfect evenwicht heb gevonden, maar deze Graal is mijn doel!"

Over 'gemiddelde' personages: "Ik zag een beetje op tegen de herneming van het personage Mi-nuee want ik vreesde dat ik er te makkelijk een buitenaardse, sexy pin-up van zou maken! Uiteindelijk kwam dat vanzelf in orde en ik denk wel dat ik bij haar op ietsje meer ben uitgekomen. Het is aan de lezers om te oordelen. Hoewel het om deel 12 gaat, is het voor mij veeleer deel 1. Ik moest oefenen op de personages, die dikwijls door de handen van drie verschillende tekenaars zijn gegaan, en van elk van hen een 'gemiddelde' maken. In het volgende verhaal zullen de lezers nieuwe bewoners van Aquablue ontdekken. Ik zit vol ongeduld om die aan te pakken en aan hen een origineel uiterlijk te geven. Dit soort uitdagingen pak ik vol overgave aan!"

Over het gebrek aan contact: "Ik had graag contact gehad met de oorspronkelijke auteurs om hun zegen te krijgen, maar de situatie ligt wat moeilijk. Tegenwoordig is de serie het eigendom van Delcourt. Ik weet dat Thierry Cailleteau tevreden is over ons werk aan het eerste deel, net zoals Olivier Vatine. Ik heb geen contacten meer gehad met Ciro Tota en Siro. Ik hoop dat het er ooit van komt."