Deze
maand verscheen het stripdebuut Zwerveling van
Peter Van den Ende bij Querido.
We nodigden de tekenaar uit om zijn strip voor te stellen
en uit te leggen hoe hij te werk ging. Klik op de afbeeldingen
voor grotere versies.
Kweekgrond voor
een idee?
"De dingen die ik zelf ervaar, zie, hoor en verlang
in het leven zijn vaak de basis voor mijn ideeën.
Ik hou ervan om persoonlijke ervaringen op een cryptische
manier te vertalen in een meer fantastische versie van
de werkelijkheid.
Ik heb twee jaar gewoond op de Kaaimaneilanden waar ik
als natuurgids mijn brood verdiende. Daar was het mijn
missie om mensen de wonderen van het koraalrif en de mangroven
te tonen. Onder water zag ik er de meest sublieme landschappen
en de vreemdste dieren. Als je in het mangrovebos snorkelt,
lijkt het alsof je een mysterieuze droomwereld aan het
exploreren bent. De onderwaterbegroeiing en de dieren
daar hebben iets buitenaards. Sommige van die close
encounters vormden de inspiratie voor de bewoners
van Zwerveling.
Een papieren bootje van vlees en bloed
Het hoofdpersonage mag dan wel van papier gemaakt zijn,
toch heeft het de gevoelens en verlangens van een mens.
Voor mij is het bootje vooral een symbool voor hoop of
moed. De moed die je nodig hebt om iets te doen dat maar
een kleine kans van slagen heeft. Zo maakt het fragiele
bootje een schijnbaar onmogelijke reis en trotseert hij
overweldigende obstakels. Net als het bootje zelf is die
moed en hoop in het echte leven vaak fragiel en verlopen
de dingen niet zonder slag of stoot.
Het bootje is iemand die niet naar aandacht verlangt.
Hij is geen "Ik, ik, ik!"-personage, maar eerder
iemand die zijn eigen nietigheid waardeerd en ons aanzet
om naar de wijde wereld rondom hem te kijken.
Symboliek en betekenis zijn dus erg belangrijk voor mij.
Ik wil alles wat ik teken kunnen verklaren. Ieder domein
(riffen, mangroven, polen, diepzee,...) en ieder wezen
heeft een betekenis. Dus ik teken die dingen niet zomaar
omdat ze maf of cool zijn.
Eigenlijk wil ik dat mensen er hun eigen betekenis achter
zoeken, want dat is de bedoeling van een woordloos boek.
Ik heb hier al te veel verraden!
Artiesten die mij
inspireerden
De gravures van Edouard Riou en Alphonse
de Neuville uit de boeken van Jules Verne
zijn een grote inspiratie. Die sfeervolle illustraties
romantiseren een verlangen om te ondekken dat ik in mijn
eigen hart vaak ervaar. Hun werk is de reden waarom Zwerveling
bestaat uit inkttekeningen in zwart-wit. Ik was ongeveer
elf jaar toen ik hun illustraties voor het eerst zag in
de schoolbibliotheek van Pius X. Vooral door 20.000
Mijlen onder Zee was ik geobsedeerd. Ik fantaseerde
over hoe ik dat boek zou kunnen stelen om het helemaal
voor mezelf te hebben maar daar was ik veel te braaf voor.
Werkwijze
Eerst maak ik kleine, ruwe potloodschetsen om een goede
compositie te vinden. Soms zijn dat er slechts enkele,
maar dat kan oplopen tot een stuk of veertig. Daarvan
maak ik er eentje in het groot die nog steeds heel ruw
is. Pas wanneer ik die schets traceer, worden de details
eraan toegevoegd. Dat proces is vaak ploeteren tot het
goed is, want ik ben geen virtuoos. Als de uiteindelijke
lijntekening in potlood goed is, zet ik het over op papier
en ga ik er met pen en inkt over. Voor het fijnste werk
gebruik ik technische tekenpennetjes. Om de uiteindelijke
contrasten te versterken beschilder ik bepaalde delen
met nog verdunde indische inkt.
Plannen voor de
toekomst?
Ik hoop dat dit het eerste is van vele boeken. Momenteel
werk ik aan iets compeet anders dat toch in hetzelfde
universum als Zwerveling plaatsvindt. Ik ben
aan het experimenteren met inkt en acrylverf op het schraapbord.
Dus in plaats van met fijne pennetjes ga ik deze keer
met fijne mesjes werken. Kleur zal dit keer een belangrijke
rol spelen. Het verhaal zelf moet een surrealistisch feest
worden vol onverwachte wendingen en met hier en daar een
donker kantje. Binnen een maand hoop ik genoeg schetsen
bij elkaar te hebben om het voor te stellen aan de uitgeverij." |
